เสียงพูดคุยอย่างสนุกสนาน เป็นกันเองดังขึ้นเป็นระยะ ผู้จัดการตรวจดูสมาชิกที่จะเดินทาง รถตู้3คันที่เช่ามา จอดเรียงอยู่ที่ลานจอดรถรออยู่แล้ว พนักงานเกือบสามสิบคนกับรถตู้สามคัน ทำให้นั่งกันแบบสบายไม่เบียดเสียด แต่ละคัน ขอให้มีผู้ชายนั่งไปด้วย เผื่อเกิดเหตุอะไรจะได้ช่วยกันดูแล ภัทร์เดินเข้าไปนั่งเบาะในสุด แล้วรีบดึงมือนาริน เข้ามานั่งด้วยกัน เพื่อนๆต่างแอบมองกับท่าทีของภัทร์แต่ไม่มีใครแซวอะไร
รถคันของนารินนั่งเพียงแปดคนเท่านั้น สมาชิกสาวๆต่างคุยกันกระจุกกระจิกและแพลนถึงบรรยากาศพระอาทิตย์ตกลับขอบฟ้า ริมแม่น้ำกันอย่างสนุกสนาน นารินยิ้มกว้างออกมา มือบางถูกมือใหญ่เกาะกุมไม่ยอมปล่อย แถมยังรั้งเอวบางให้มาแนบชิดอีกด้วย นารินซุกแขนเค้าแล้วหลับตาลง
เกือบสามชั่วโมงของการเดินทางเมื่อมาถึงที่พักก็เกือบเย็นแล้ว เจ้าหน้าที่ประสานงานแจกกุญแจห้องพักอำนวยความสะดวกเต็มที่ บ้านไม้บนแพที่ติดกันยาวเหยียดเกือบยี
