เสียงโทรศัพท์ในเวลาเกือบเที่ยงคืนทำให้คาร์ลอสขมวดคิ้ว เพราะเวลานี้ไม่น่าจะมีใครโทรมาหาเขา แต่เมื่อเห็นเบอร์โทรเข้า เขาก็ใจเต้นรัว ก่อนที่จะรีบกดรับเพราะกลัวอีกคนที่อยู่ปลายสายเปลี่ยนใจเสียก่อน
“อัญ” เสียงเขาแผ่วเบา เหมือนไม่แน่ใจว่าเธอโทรมาหาเขา
“คาร์ลอสคะ วันนี้คุณมาที่ห้องฉันหรือเปล่า” เธอถามออกไปด้วยอารมณ์อยากรู้เต็มที
“ทำไมถามอย่างนั้น มีอะไรหรือเปล่า”
“ตอบมาก่อนว่าคุณมาที่ห้องของฉันไหม” เสียงเธอดูร้อนรน
“เปล่าเลย ผมจะไม่ได้ไปที่นั่นนับตั้งแต่วันนั้น” เสียงเขาฟังดูเหมือนคนเสียใจ
เสียงปลายสายเงียบจนคาร์ลอสเริ่มเป็นห่วง
“เกินอะไรขึ้นคุณเป็นอะไรหรือเปล่า มีอะไรให้ผมช่วยไหม”
“ฉันคิดว่ามีคนเข้าห้องฉันค่ะ” น้ำเสียงที่ดูกังวลของเธอทำให้เขายิ่งเป็นห่วง
“เพื่อนคุณหรือเปล่า” เขาคิดว่าอาจจะเป็นนวนันท์
“เปล่า นันท์อยู่ต่างประเทศ”
“ยังมีใครอีกที่รู้รหัสห้องคุณ”
“นิติกรคอนโดค่ะ แต่ฉันว่า
