ใบหน้างดงามเชิดขึ้น ความรู้สึกน้อยใจในเรื่องที่ไม่เคยรับรู้ แต่กลับเป็นฝ่ายโดนหางเลขเต็มๆ จากทั้งสองฝ่ายส่งผลให้ความผิดหวังประเดประดังเข้ามาจนต้องยกมือขึ้นมาป้องปากเพื่อกลั้นเสียงสะอื้นที่เกือบจะหลุดออกมา
สองขาที่ยืนเหมือนจะหมดแรง เป็นเวลาที่โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้างส่งเสียงเรียกเข้าแทรกเข้ามา
ครืด~ ครืด~
เสียงโทรศัพท์ของเธอ อาจจะทำให้พ่อแม่เธอที่กำลังทะเลาะกันอยู่ได้ยินขึ้นมาก็ได้ หากเป็นแบบนั้นวินาทีที่เธอกำลังรู้สึกแย่มากๆ อาจจะเป็นเวลาที่เธอต้องเผชิญหน้ากับพวกท่าน
คีรติไม่ได้เข้มแข็งถึงขนาดนั้น ทั้งความโกรธและความน้อยใจประเดประดังเข้าใส่จนมือเรียวรีบล้วงหาโทรศัพท์ ขาสวยก้าวห่างออกจากบ้าน พอพบว่าเบอร์โทรที่อยู่บนหน้าจอโทรศัพท์เป็นเบอร์ของรัตนพล คีรติรับสายทันที
"พล"
[ ครีม เป็นไรอ่ะ ทำไมเสียงถึงเป็นแบบนั้น ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ]
"ช่วยมารับเราหน่อยพล ตอนนี้เราอยู่ที่บ้าน ม
