วันต่อมา
"ยัยครีม!" ยุวดีเร่งฝีเท้าขยับตัวเข้าหาเพื่อนรักทันทีที่คีรติก้าวขาลงมาจากรถยนต์หรู ความดีใจเพราะแท้ที่จริงไม่ได้อยากให้เพื่อนรักไปอยู่ในที่ไกลตาส่งผลให้ยุวดีรั้งร่างบางเข้ามากอดทันที
"ดีใจจังเลยที่แกกลับมา" แขนเรียวโอบเกี่ยวร่างบางแน่น แต่พอได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอที่ดังเล็ดลอดออกมาเบาๆ หญิงสาวที่เข้ามาสวมกอดเพื่อนถึงกลับต้องเอี้ยวมองเสี้ยวใบหน้างดงาม
"หืม?"
"ฉันก็กลับมาแล้วไง ดีใจอะไรเบอร์นั้น"
"ดีใจสิ ฉันอยากให้เพื่อนฉันไปไหนไกลซะเมื่อไหร่กันเล่า" ยุวดีเก็บท่าทีแปลกไปของเพื่อนเอาไว้เงียบๆ
ขากลับคีรติดูอารมณ์ดีผิดหูผิดตา อาจจะเป็นไปได้ว่า ข่าวที่แว่วหูเข้ามาจะเป็นเรื่องจริง
"ไม่รอกลับพร้อมกันล่ะ รู้งี้คงไม่กลับก่อน" รัตนพลค่อนขอด แวบหนึ่งที่แอบปรายตามองคนตัวโตที่ก้าวขาลงจากรถในเวลาต่อมา
"หน้าบึ้งเชียวนะ ไม่ดีใจเหรอที่ฉันกลับมา" คีรติจ้องตาเพื่อนชายที่ยืนอยู่เบื้องหน้า
