ตุ๊บ!!!
"ซายน์/เฮ้ย!!!" ถ้อยคำตกใจของมารีนตะโกนดัง พร้อมกับชายนิรนามอีกกลุ่มนึง วัยอายุประมาณเยาวชนไม่เกินสิบแปดดี หลังซายน์รีบวิ่งตามหญิงสาว จนไม่ทันระวังชนเข้ากลางลำตัวชายผู้นั้น
ระหว่างเดินทางลัดกลับโรมแรม มีเพียงแสงไฟส่องถนนเพิ่มความสว่าง ไร้ผู้คนสัญจรยามวิกาล แถมพี่เลี้ยงคนสำคัญยังติดดูแลนางแบบสาว
"หาเรื่องพวกกูแล้วไม่คิดจะขอโทษไงว่ะ" อีกฝ่ายพูดโดยใช้ภาษาพื้นเมือง ยังดีที่มารีนเข้าใจพยามแปรให้คนตัวสูงข้างๆฟัง ดูเหมือนเหตุการณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นัก เขาถึงเบี่ยงร่างบอบบางไปไว้ด้านหลังแทน
"มึงต่างหากไอสวะ!เดินออกจากมุมมืดแทนที่หยุดมองคนก่อน" มาเฟียหนุ่มไม่ยอมแพ้ ชี้นิ้วด่าไม่เกรงกลัว
"แค่นักท่องเที่ยวธรรมดาอย่ามาเก่งกับกู!" ชายวัยรุ่นรีบรับไม้ท่อนยาว จากเพื่อนอีกคนเพิ่งวิ่งมาสบทบ ท่าทางอันธพาลกระตุ้นความกลัวในใจดวงน้อย ยืนตัวสั่นหลังร่างกำยำ เกาะแน่นราวเป็นที่พึ่งสุดท้าย
พื้นเพเขาอ
