“เอาจริงๆ นะ คุณไม่ได้เป็นคนรูดบัตรเข้าผับใต้ดินในไทย ช้อปชุดคอสเพลย์ออนไลน์ และซื้ออุปกรณ์พวกเซ็กส์ทอยอะไรนั่นใช่ไหม” จอมพลเอ่ยถามตรงๆ ขณะจ้องอีกฝ่ายเขม็ง ถ้าหล่อนมีพิรุธก็อย่าหวังว่าจะเล็ดรอดสายตาเขาไปได้ ไหนจะสายตาของปิยฉัตรอีกล่ะ เห็นนิ่งๆ อย่างนั้นคงกำลังจับตาดูกิริยาทางกายของฟางเยี่ยอยู่แหงๆ
“อ๊าย! บ้าบอ! ถึงฉันจะยังไม่มีผัวเป็นตัวเป็นตน แต่ฉันก็ไม่สิ้นไร้ไม้ตอกขนาดที่ว่าต้องซื้อไอ้ของบ้าๆ พวกนั้นมาช่วยให้ตัวเองหายอยากหรอกย่ะ สาวสวยและรวยเวอร์อย่างฉันจะซื้อผู้กินกี่คนก็ได้”
“แล้วเรื่องผับใต้ดินล่ะ”
“ขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะ ว่าฉันไม่นิยมเที่ยวที่ลดเกรดไม่สมฐานะ และที่สำคัญคือฉันไม่เคยเที่ยวผับในไทย” ฟางเยี่ยยืนยันอย่างหนักแน่น สีหน้าจริงจังไม่มีแววพิรุธใดๆ
“งั้นถ้ามีความคืบหน้าหลังจากนี้ คุณช่วยโทรบอกผมได้ไหม ผมอยากรู้ว่าขโมยเป็นใคร”
“ได้สิ แต่ถามหน่อยเถอะ ว่าทำไมคุณถึงอยากรู
