“คุณทำได้มาตั้งเดือนนึงแล้วโดยไม่มีปัญหาอะไรด้วยซ้ำ”
“แต่ตอนนั้นพลอยไม่รู้นี่คะว่าคุณจำพลอยได้”
“แล้วการที่ผมจำได้ มันจะมีอะไรเปลี่ยนไปหรือไง ไม่ว่าผมจะจำได้หรือไม่ แต่คุณก็หนีความจริงที่ว่าเราสองคนเคยมีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้งไม่ได้หรอกนะ ที่ผ่านมาผมแค่อยากให้คุณเป็นคนพูดมันเอง แต่คุณก็ทำเหมือนว่ามันไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่ผม...เป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตของคุณ”
“แล้วพลอยต้องทำอะไรล่ะคะ เดินไปถามคุณว่า...คุณจำผู้หญิงที่เคยมีวันไนต์สแตนด์ด้วยได้รึเปล่า ทั้งที่ตอนนี้คุณคือเจ้านายของพลอยเหรอคะ ถ้าจะต้องอยู่ในสถานะที่น่ากระอักกระอ่วนใจแบบนั้น สู้ทำเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อนจะดีกว่า”
“เด็กโง่”
“พลอยไม่ใช่เด็กแล้วนะคะ อายุยี่สิบหกแล้วค่ะ” เธอเผลอมองค้อนเขาที่ปรามาสกัน ทำให้เขาหลุดยิ้มขันออกมา
“ผมสามสิบห้า ก็ถือว่าคุณเด็กกว่าผมเก้าปี ถูกมั้ย?”
“เรื่องนั้น...”
“เอาล่ะพลอย ผมจะไม่ทำให้ค
