“เงินผมก็คือเงินคุณ ก่อนหน้านี้ที่ผมทำงานที่บอสตันก็มีเงินเก็บอยู่ไม่น้อยเลยนะ เพราะผมไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหนจะมีสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงานบ้างตามโอกาสน่ะ เพราะฉะนั้นเงินเก็บทั้งหมดผมจะยกให้คุณหมดเลย คุณอยากไปเที่ยวไหนหรืออยากซื้ออะไรผมจะตามใจคุณทุกอย่าง” เขาบอกอย่างเอาใจ
“เงินเก็บจากการทำงานหนักตลอดหลายปี พลอยไม่กล้าเอามาใช้สุรุ่ยสุร่ายหรอกค่ะ ถ้าหากว่าคุณอยากยกให้พลอยจริงๆ พลอยก็จะยกต่อให้ลูกของเรา”
“หืม? นี่คุณกำลังจะบอกว่าคุณ...”
“อย่าเพิ่งคิดมากสิคะ พลอยไม่ได้ท้องค่ะ คุณใส่ถุงทุกครั้งพลอยจะท้องได้ยังไงกันล่ะ”
“โธ่ นึกว่าผมจะได้เป็นพ่อคนแล้วซะอีก แล้ว...เมื่อไหร่คุณจะอนุญาตให้ผมปั๊มลูกซะทีล่ะครับ ผมอุตส่าห์โม้กับคุณแม่ไว้ว่าท่านจะได้อุ้มหลานก่อนเกษียณ ดูสิ อีกไม่กี่เดือนท่านจะเกษียณแล้ว ก็ยังไม่มีวี่แววเลย”
“คุณรีบเหรอคะ”
เธออมยิ้มมองคนอยากมีลูกใจแทบขาดก็ยังทำไม่ได้เสียที
“รีบตั้งแ
