ตอนที่ 2 คนแปลกหน้า
1077 คำ
หลังจากที่ถ่ายรูปกับแขกอยู่นาน ก็ได้เวลาเริ่มพิธีฉลองแต่งงานในตอนเกือบสามทุ่ม เมื่อแขกเหรื่อมากันเกือบเต็มห้องจัดเลี้ยงแล้ว บ่าวสาวก็ก้าวขึ้นไปบนเวทีและกล่าวขอบคุณแขกที่มาร่วมงาน ก่อนที่วิดีโอพรีเซ็นต์ของพวกเขาจะเริ่มฉายขึ้นมาบนจอโปรเจกต์เตอร์ขนาดยักษ์
ทว่าภาพที่ฉายขึ้นบนจอนั้นกลับไม่ใช่ภาพที่คู่บ่าวสาวเตรียมเอาไว้ แต่มันเป็นภาพลับติดเรทของฝ่ายชายที่กำลังอยู่บนเตียงกับหญิงสาวมากหน้าหลายตาเรียกได้ว่าเป็นเซ็กส์หมู่ในงานปาร์ตี้แห่งหนึ่ง เล่นเอาผู้หลักผู้ใหญ่ในงานถึงกับต้องยกมือทาบอก ส่วนเจ้าบ่าวก็หันไปตวาดทีมงานให้รีบปิดคลิป
“กรี๊ดดดดดด...”
เสียงกรีดร้องจนแสบแก้วหูของเจ้าสาวคนสวยที่ทำเอาแขกทุกคนในงานถึงกับต้องยกมือขึ้นปิดหู เรียกรอยยิ้มสะใจจากคนที่ค่อยๆ เดินจากมาได้อย่างดีเยี่ยม แม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันอาจจะยังเทียบไม่ได้กับสิ่งที่เธอเคยเจอมา แต่อย่างน้อยเธอก็จะไม่ตกเป็นเหยื่อของคนเหล่านั้นอีกต่อไปแล้ว
“ขอบใจมากนะแหวนสำหรับทุกอย่าง” เธอหันมาคุยกับเพื่อนรักที่เดินออกมาจากงานพร้อมกัน
“บอกแล้วไงไม่ต้องขอบใจ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพราะพวกมันทำตัวเองทั้งนั้น แล้วนี่จะไม่ไปฉลองกับแหวนแน่เหรอ”
“ไม่ล่ะ ไม่อยากไปเป็นก้างขวางคอของแหวนกับพี่กล้าน่ะ คืนนี้เป็นคืนพิเศษ แหวนก็ควรจะได้ฉลองกับคนพิเศษสิจริงมั้ย”
“แต่พลอยก็เป็นคนพิเศษของแหวนนะ”
“จ้า แหวนก็เป็นคนพิเศษของพลอยเหมือนกัน แต่วันนี้พลอยอยากบินเดี่ยวบ้างน่ะ อยากลองไปฉลองกับคนแปลกหน้าบ้าง ได้ลองทำอะไรที่ตัวเองไม่เคยทำดูสักหน่อย เพราะว่าตอนนี้พลอยมีความสุขสุดๆ เลยล่ะ”
“จ้ะ ยังไงก็ระวังตัวด้วยนะ ยิ่งสวยอยู่ด้วยเราน่ะ ระวังจะโดนใครหิ้วไปกินตับล่ะ”
“โดนกินสักทีก็ดีนะ โตมาจนยี่สิบหกแล้วยังจิ้นอยู่เลย ชีวิตจืดชืดจะตายไป” เธอบอกยิ้มๆ ส่วนคนฟังถึงกับมองค้อนเข้าให้
“แหม ทำมาเป็นพูดดีไปเถอะ แต่จะว่าไปถ้าเจอหนุ่มหล่อน่ากินก็แกล้งเมาให้เค้าพาไปกินตับเลยก็ดีนะ ถือว่าได้กินฟรีไม่ต้องเสียตังค์ไปจ้างหนุ่มบาร์โฮสต์ที่ไหนไง แต่ก็อย่าลืมป้องกันนะจ๊ะ นอกจากจะได้โรคแล้วอาจจะได้ลูกติดตัวมาด้วย เข้าใจรึเปล่า”
“จ้ะแม่จ๋า สั่งซะจริงจังเลย พลอยแค่พูดเล่นหรอกน่า แค่อยากไปดื่มนิดหน่อยเอง เบื่อแล้วก็กลับบ้านนอน ไม่ไปกินตับกับใครหรอก สบายใจได้”
“งั้นก็ดี ถ้ามีอะไรก็โทรมาละกัน แยกกันตรงนี้แหละเดี๋ยวพี่กล้าจะมารับ”
“โอเค งั้นก็ Happy New Year นะจ๊ะ ขอให้ปีใหม่มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตของเราสองคนนะ”
“เช่นกันจ้ะเพื่อนเลิฟ”
แล้วพลอยชนันท์ก็กดลิฟต์ตัวหนึ่งเพื่อจะได้ลงไปนั่งดื่มที่ชั้นใต้ดินของโรงแรมซึ่งมีไนต์คลับขนาดใหญ่อยู่ที่นั่น เพราะเธออยากจะฉลองคืนส่งท้ายปีเก่าและต้อนรับปีใหม่ที่จะมาถึงในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าเต็มทีแล้ว
ไม่นานลิฟต์ก็ส่งเธอมาจนถึงจุดหมายปลายทาง หญิงสาวค่อยๆ เดินเข้าไปด้านในอย่างมีเป้าหมายเนื่องจากเธอได้จองโต๊ะเอาไว้แล้ว
เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นในคืนนี้ล้วนเกิดจากการวางแผนมาเป็นแรมเดือน นับจากวันที่เธอได้รับการ์ดแต่งงานจากคนทรยศทั้งสองคนนั้น!
“สวัสดีค่ะ จองโต๊ะไว้แล้วค่ะ ชื่อ...พลอยชนันท์”
เจ้าของชื่อแจ้งกับพนักงานที่ออกมาต้อนรับเพราะไนต์คลับแห่งนี้เป็นคลับหรูและในคืนพิเศษเช่นนี้จะต้อนรับเฉพาะแขกที่จองโต๊ะเอาไว้ล่วงหน้าเท่านั้น
“ขอเช็กสักครู่นะคะ” พนักงานตรวจเช็กรายชื่อลูกค้าจากหน้าจอไอแพดก่อนจะส่ายหน้าปฏิเสธ
“ขออภัยค่ะ ไม่พบชื่อของลูกค้าในการจองคืนนี้นะคะ”
“อะไรกันคะ แต่ดิฉันจองไว้ตั้งแต่เดือนก่อนแล้วนะคะ ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่นอนเลยค่ะ ดิฉันมีแชทการจองและสลิปการโอนมายืนยันด้วยนะคะ สักครู่ค่ะขอหาโทรศัพท์ก่อน”
เธอเปิดกระเป๋าใบเล็กที่ถือมาด้วยเพราะต้องการจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาตรวจสอบข้อมูลการจอง ทว่าหญิงสาวกลับต้องหน้าเผือดสีเมื่อหาโทรศัพท์ไม่เจอและคิดว่าตัวเองน่าจะลืมเอาไว้ที่บ้าน เพราะจำได้ว่าก่อนออกจากบ้านเธอยังโทรคุยกับน้องสาวคนรองอยู่ก่อนจะเดินไปหยิบกระเป๋าเงินใบเล็กแล้วรีบก้าวลงจากห้องเพราะรถของเพื่อนที่นัดไว้มารอรับที่หน้าบ้านแล้ว คิดว่าตอนนี้โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ที่เธอเพิ่งจะถอยมาเป็นของขวัญปีใหม่ให้ตัวเองหลังจากใช้เครื่องเก่ามาเกือบห้าปี คงจะนอนรอเธออยู่บนเตียงอย่างแน่นอน
“ลูกค้าหาเจอมั้ยคะ” พนักงานถามเมื่อเห็นว่าลูกค้าสาวน่าจะไม่มีหลักฐานมายืนยัน
“เอ่อ...คือว่า...”
“เธอมากับผมครับ ผมจองโต๊ะไว้แล้วในนาม Mr.C”
เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านหลังทำให้พลอยชนันท์หันไปมองด้วยความสงสัยเพราะมั่นใจว่าตัวเองไม่ได้นัดใครไว้อย่างแน่นอน
“ขออนุญาตเช็กรายชื่อสักครู่นะคะ” พนักงานสาวบอกก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มให้ลูกค้าหนุ่มหล่อที่มาในชุดสูทสีดำสนิท
“เชิญ Mr.C และคุณผู้หญิงที่โต๊ะวีไอพีด้านนี้ได้เลยค่ะ”
พนักงานสาวผายมือไปด้านในก่อนจะเดินนำทั้งสองคนเข้าไป ขณะที่พลอยชนันท์หันมาสบตากับเขาครู่หนึ่งแต่ยังไม่กล้าเอ่ยปากขอบคุณเพราะยังไม่สะดวกที่จะพูดในเวลานี้
- ผู้เขียน
