พลอยชนันท์ฟังที่เขาสารภาพออกมาอย่างอึ้งๆ เพราะเธอไม่รู้เลยว่าการพบกันของเขาและเธอในวันนั้นมันจะเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจให้เกิดขึ้น และมันก็ไม่ใช่แค่อารมณ์ฉาบฉวยด้วยเพราะเขารู้ว่ายังไงก็ต้องได้เจอเธออีก มีแต่เธอที่คิดว่าชีวิตนี้คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
“ถ้าคุณ...ไม่ได้คิดจะมีอะไรกับพลอย ทำไมชวนพลอยกลับไปที่ห้องคุณล่ะคะ”
“เพราะการอยู่ท่ามกลางคนหมู่มากนานๆ มันทำให้ผมรู้สึกอึดอัดน่ะครับ อันที่จริงผมก็ชวนไปโดยไม่ได้คาดหวังเลยนะว่าคุณจะไปด้วย คิดว่าถ้าคุณปฏิเสธ ผมก็จะพาคุณไปส่งบ้านเท่านั้น แต่พอคุณตอบตกลงผมก็เริ่มคิดว่าคุณคงไม่อยากอยู่เหงาๆ คนเดียวในวันที่คนอื่นกำลังมีความสุขกัน”
“ทำไมรู้ว่าพลอยอยู่คนเดียวคะ”
“บอกแล้วไงว่าคุณอยู่ในหัวใจของผมมาสามปี คุณไม่คิดว่าผมจะสืบเรื่องของคุณเลยหรือไงกันครับ ผมน่ะรู้ว่าพ่อแม่ของคุณรับราชการครูอยู่ที่นนทบุรี คุณมีน้องสาวอีกสองคน แล้วคุณก็ยังโสดมาจนถึงวันนี้ ส่วน
