“ถูกค่ะ ขอบคุณนะคะที่ไม่มองพลอยเป็นแค่คู่นอนชั่วคราว”
“เพราะคุณมีค่ามากกว่านั้นไง พลอยเม็ดนี้สำหรับผมแล้ว มีค่ามากกว่าเพชรแท้เป็นไหนๆ คุณอาจเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง แต่กลับโดดเด่นท่ามกลางผู้คนมากมาย และผมก็มั่นใจว่าผมเลือกคนไม่ผิดด้วย”
สิ่งที่เขาพูดออกมาทุกคำมันทำให้คนฟังรู้สึกเขินแล้วเขินอีกจนไม่รู้ว่าจะทำตัวยังไงแล้ว
“อย่าชมกันมากนักสิคะ พลอยจะลอยอยู่แล้วเนี่ย”
“จะลอยแล้วเหรอครับ งั้นผมจะกอดแน่นๆ นะคุณจะได้ไม่ลอยไปไหนไง” แล้วเขาก็ทำอย่างที่พูดจริงๆ โดยการกอดเธอแน่นจนเธอแทบจะหายใจไม่ออก แต่ไม่นานหญิงสาวก็ทั้งดิ้นทั้งหัวเราะเสียงดัง เมื่อเขาแกล้งจิ้มเอวเธอจนจั๊กจี้ไปหมด
“พอค่ะพอแล้ว พลอยเหนื่อยแล้วนะคะ เหมือนใจจะขาดแล้วเนี่ย” เธอบอกเสียงหอบ เขาจึงหยุดแกล้งแล้วมองสบตาเธอนิ่ง
เมื่อดวงตาสองคู่สบประสานพร้อมกับเสียงลมหายใจที่ยังหอบกระชั้น ทั้งยังมีสัมผัสที่แนบแน่นชนิดที่ว่าอากาศก็ยังลอดผ
