ชานนท์พาปุณณิศามายังบ้านของตนเอง ซึ่งเพิ่งจะสร้างขึ้นได้ไม่นานเพราะก่อนหน้านั้นเขาอยู่กับบิดามารดาซึ่งบ้านของท่านอยู่ถัดจากบ้านหลังนี้ไปอีกซอย แต่พอบิดามารดาย้ายไปเชียงใหม่ เขาก็มาสร้างบ้านอีกหลังใกล้กับบ้านของคุณปู่
“พี่นนท์อยู่คนเดียวเหรอคะ”
“อือ ถามทำไม คิดว่าเหรอจะอยู่กับใครเหรอ”
“เปล่าค่ะ หนูก็แค่แปลกใจ คุณปู่ก็อยู่คนเดียวพี่นนท์ก็อยู่คนเดียว แต่ทำไมไม่อยู่บ้านเดียวกันล่ะคะ”
“คนเราก็ต้องการความเป็นส่วนตัวบ้างสิ”
“อ้อ วิถีคนรวยสินะคะ” ปุณณิศานึกถึงบ้านของตนเองที่อยู่กันตั้งสามคนแต่ขนาดของบ้านไม่ได้ครึ่งหนึ่งของบ้านหลังนี้ด้วยซ้ำ
“หรือเธออยากจะให้ฉันย้ายไปอยู่กับคุณปู่ล่ะ”
“ไม่ดีกว่าค่ะ อยู่ห่างแบบนี้ก็ดีเหมือนกันหนูจะได้ไม่เกร็งมาก”
“ยังจะต้องเกร็งอะไร ฉันเห็นเธอคุยกับปู่ของฉันสนิทสนมเชียว”
“ก็หนูอยากทำงานให้คุ้มค่าจ้างนี่ค่ะ”
“แน่นะว่าอยากทำงานให้คุ้มค่าจ้าง” จู่ๆ คนที่เดินน
