"คุณสัญญากับฉันก่อนว่าถ้าฉันทำอาหารให้คุณทานเสร็จแล้วคุณจะกลับ" เพลงขวัญหันมามองหน้าชายหนุ่มด้วยแววตาคาดคั้น
"อ่ะ สัญญาก็ได้" ธีร์รับปากแต่นิ้วชี้กับนิ้วกลางเขาไขว้กันอยู่ จะให้เขากลับได้ยังไงล่ะ ก็เธอน่ารักขนาดนี้
เพลงขวัญจึงเปิดประตูเข้าไปในห้อง ชายหนุ่มเดินตามเข้าไปด้วยความเจ้าเล่ห์ เขาตั้งใจอยู่แล้วว่าวันนี้จะค้างกับเธอ แล้วมีหรือคนอย่างเขาจะยอมกลับง่ายๆ
ธีร์นำของที่ซื้อมาไปวางไว้ที่โต๊ะอาหาร เพลงขวัญเดินไปเลือกหยิบและจัดใส่ตู้เย็น เธอเริ่มทำอาหารด้วยความงกๆ เงิ่นๆ เพราะเธอไม่ถนัดทำอาหารแต่อย่างใด ชายหนุ่มแอบมองเธอเรื่อยๆ ยิ่งมองก็ยิ่งทำให้เขาหลงเสน่ห์เธอมากขึ้น
ผ่านไปพักใหญ่ๆ ผัดกะเพราไก่และไข่ดาวก็มาวางอยู่ตรงหน้าเขา สีสันมันไม่น่ารับประทานแต่ชายหนุ่มก็ทานมันโดยไม่บ่นสักคำ เพลงขวัญก็มองชายหนุ่มด้วยความแปลกใจ ปกติแล้วขนาดพ่อกับแม่เธอยังไม่ยอมทานฝีมือเธอเลย แต่นี่เขากลับรับประทานรา
