วันนี้เป็นวันที่พิเศษที่สุด เป็นวันที่ 12 กุมภาพันธ์และเป็นวันแต่งงานระหว่างเขากับภริตา โดยมีพยานรักตัวน้อยในท้องที่กำลังจะเกิดมาเพราะเขาตั้งใจให้เธอท้องและเป็นแม่ของเธอ
แต่ในงานกลับมีผู้หญิงที่คุ้นเคยกันดี เรียกได้ว่าเป็นคนที่กรีดหัวใจของเขาให้แหลกสลายจนเกือบเสียผู้เสียคน บัดนี้เธอยืนอยู่ตรงหน้า เขารู้สึกหัวใจหวิวชอบกล มันไม่ได้รู้สึกคิดถึงหรือว่ารัก แต่เป็นความรู้สึกเหมือนดีใจที่จะได้พบกับคนที่เคยมีความรู้สึกดี ๆ ด้วยดีกว่า
กวินภพเผลอปล่อยมือของภริตาโดยไม่รู้ว่าหญิงสาวนั้นเจ็บปวดใจมาก เขาหันไปคุยกับกรต์สินีราวกับไม่มีภริตาอยู่ในวงสนทนาและเรานัดกันกินข้าวหลังจากแต่งงานไปหนึ่งอาทิตย์ และเคยชวนภรรยาไปด้วยแต่เธอบอกปัดว่าแพ้ท้องเวียนหัวไม่อยากไป
เมื่อมาถึงร้านอาหารที่เป็นห้องค่อนข้างส่วนตัว กวินภพรู้สึกอึดอัดที่ต้องอยู่ด้วยกันสองต่อสองในห้อง เขาเองก็แต่งงานมีครอบครัวแล้ว และไม่อยากให้คนอ
