"แล้วทำไมถึงให้หนูเป็นคนผิด"
"วิมาลาถึงขั้นทำร้ายลูกแท้ๆ ได้ลงคอ ตอนนั้นพ่อจ๋าก็ตัดสินใจได้ทันทีแล้วว่าไม่ควรให้หนูอยู่ที่บ้านหลังนั้นอีกต่อไป การส่งหนูไปเรียนเมืองนอกน่าจะทำให้อยู่รอดปลอดภัยที่สุด วิมาลาจะไม่สามารถตามไปทำร้ายหนูได้อีก"
แม้ว่ามันจะทำให้เขาดูเป็นพ่อที่ใจร้ายที่หลงเมียใหม่จนไม่ลืมหูลืมตาในสายตาลูกสาวผู้เป็นดั่งแก้วตาดวงใจก็ตาม
"แปลว่าคุณก็รักวิมาลามาก ถึงให้หนูเป็นฝ่ายไป"
"เปล่าเลย" คมสันต์ส่ายหน้า "พ่อจ๋ารักแม่แขของน้องขวัญคนเดียว กับวิมาลาเราอยู่กันด้วยผลประโยชน์"
ย้อนเวลากลับไป ในตอนนั้นเขาเป็นนักการเมืองหนุ่มอนาคตไกลที่เพิ่งเสียเมียไปหมาดๆ ส่วนวิมาลาก็เป็นแม่หม้ายผัวทิ้ง ทั้งยังเป็นลูกสาวคนเดียวของเจ้าสัวบวรเกียรติ เพราะสนิทสนมกันระดับหนึ่ง เจ้าสัวจึงต้องการให้เขาเข้ามาช่วยสานต่อธุรกิจ เพราะวิมาลาไม่มีความสามารถทางด้านนี้ หล่อนดีแต่ผลาญเงินไปวันๆ สร้างความกลัดกลุ
