ตอนนี้ร่างกายของคนทั้งคู่เปลือยเปล่าใต้ฝักบัวที่น้ำไหลพรำเบาๆ น้ำทะเลทำให้รู้สึกเหนียวตัวและเขมราชก็ไม่ชอบรสชาติเค็มปะแล่มที่มันติดอยู่บนผิวขาวเนียนทุกอณู เขาเลียไม่อร่อย!
"แฮ่ก~" เสียงหอบฮักดังออกมาจากริมฝีปากบวมเจ่อทันทีที่เขมราชตะโบมจูบดูดความหวานฉ่ำจากโพรงปากนุ่มจนหนำใจ ราวสิบห้านาทีได้ที่ปากหยักไม่ผละไม่ไหนเลย
ขวัญนรีหลุบตามองริมฝีปากชุ่มน้ำลายของคนเป็นสามีแล้วยื่นมือไปแตะ แล้วคิดในใจว่าเป็นเขาต่างหากที่ปากดี แค่จูบเธอถึงกับระทวยแทบลงไปกองกับพื้น ถ้าไม่ได้แขนแกร่งโอบรัดเอวเธอไว้
"อ๊ะ! อย่ากัดสิคะ" เธอโดนเขางับนิ้วเบาๆ
"มันเขี้ยว"
"เหรอคะ หนูนึกว่าคุณคันฟันซะอีก โอ้ย! คุณเขม มันเจ็บนะ" ฟันเขาจมลึกมากกว่าเดิม
"ปากดี หาว่าฉันเป็นหมาเหรอ"
"ฮื้อ อย่าว่าหนู" ขวัญนรีเอาแขนคล้องคอแกร่งแล้วซบหน้าลงกับอกเขาอย่างออดอ้อน
"อ้อนแบบนี้จะเอาอะไร? อยากได้เอ็นฉันแล้ว?"
"อื้อ ตักบาตรอย่าถ
