ของฟรีไม่มีในโลก สัจธรรมข้อนี้ เป็นสิ่งที่ขวัญนรีลืมคิดไปสนิท เธอมัวแต่ดีใจที่จะได้ใส่ชุดนักศึกษา สองอาทิตย์ที่ผ่านมาเขมราชแทบไม่ปล่อยให้ช่วงล่างเธอได้พัก เท่านั้นยังไม่พอทุกครั้งที่ทำเรื่องอย่างว่า เธอยังต้องเป็นฝ่ายขึ้นขี่เขาทุกรอบ เหนื่อยมาก ปวดเนื้อปวดตัวไปหมด แต่ต่อมหื่นสารวัตรหนุ่มก็ทำงานไม่เว้นวันหยุดราชการ
ฟุ่บ!
"หนูไม่ไหวแล้ว" ขวัญนรีเบะปากน้ำตาคลอน่าสงสาร แต่หารู้ไม่ว่ามันยิ่งทำให้เขมราชอยากรังแกเธอมากขึ้นไปอีก แท่งร้อนแข็งปั๋งจมอยู่ในร่องเปียกแฉะ ร่างเล็กหยุดขยับ แล้วโถมตัวลงไปทับร่างสูงที่นอนเอามือไพล่หัวมองดูเธอโยกเกียร์เขาสบายใจเฉิบ
แหงสิ เล่นเสร็จไปน้ำหนึ่งแล้ว ส่วนเธอปาไปสี่ อึดไม่ปรานีกีเธอเลย
"ฉันยังไม่เสร็จ"
"แค่เรียนหนูก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว กลางคืนยังต้องมาถูกคุณใช้แรงงานอีก ไม่เกินสามวันนี้คุณเตรียมจองศาลาวัดเผาหนูได้เลย"
"มันจะเหนื่อยอะไรนักหนา ลุกขึ้นมานาบผ
