EP3
906 คำ
น้องเพื่อน.มันส์.ยั่ว
Messy Relationship
แนว อีโรติก (5P)
ผู้เขียน : ตัวตึงดึงปฐพี / ยืนงงในดงนารี
“อย่าเสียงดังนะตอนนี้ไอ้เท็มป์กลับมาแล้ว จะให้พี่ชายเธอเจอว่าพวกพี่อยู่ในนี้ไม่ได้ ไม่งั้นพวกพี่ตายแน่” เดม่อนย้ำ ซึ่งปั้นหยาที่อยู่ในชุดนิสิตกับเพื่อนพี่ชายถึงสองคนก็คิดหนักไม่แพ้กัน หากเท็มป์มาเจอเข้าก็ไม่รู้เลยว่าเขาจะคิดยังไง
“แล้วเราจะทำยังไงดีคะ หนูต้องเปลี่ยนเสื้อผ้านะ”
“ซ่อน! / ซ่อน!” สองหนุ่มเอ่ยแทบจะพร้อมกัน ก่อนเดินวนหาที่ซ่อนตัว เพราะพวกเขาเดาไม่ได้เลยว่าเท็มป์จะมาหาเธอในทันทีไหม
“มึงกับกูตัวใหญ่ด้วย จะซ่อนตรงไหนได้วะเนี่ย” เดม่อนพึมพำ
“ตู้เสื้อผ้าได้ไหมวะ” เจย์เลอร์ลนลาน ว่าแล้วก็เปิดตู้เธอดู แต่ด้านในกลับเต็มไปด้วยชุดที่เท็มป์ซื้อมายัดไว้จนแทบไม่มีที่ให้ซ่อนตัว
“Dammit! ไอ้เท็มป์แม่งจะเปิดร้านเสื้อผ้ารึไงวะ”
“เตียงก็ไม่มีช่องเลย ทำไงดีวะ” เดม่อนหนักใจ
“ห้องน้ำไหมวะ” ว่าแล้วทั้งสองก็รีบปรี่ไปยังห้องน้ำ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่เสียงเคาะประตูห้องของเธอดังขึ้น
ก๊อก ๆ
“ปั้นหยาหนูกลับมาแล้วใช่ไหม เปิดประตูให้พี่หน่อยพี่ซื้อของมาฝาก” น้ำเสียงทุ้มนุ่มของคนเป็นพี่ชายเอ่ยอยู่หน้าประตู แต่การจะให้เขาเข้ามาเห็นเธอสวมชุดนักศึกษาอยู่มันก็คงแปลก ๆ ปั้นหยาจึงรีบวิ่งไปยังตู้เสื้อผ้า สาวน้อยจัดการถอดชุดออกแล้วยัดมันไว้ในตู้อย่างรีบร้อน
“ปั้นหยา! หนูได้ยินพี่ไหม” เท็มป์ถามย้ำ
“ได้ยินค่ะ! พอดีหนูกำลังจะอาบน้ำ ไว้อาบเสร็จหนูไปหาที่ห้องได้ไหมคะ” สาวน้อยส่งเสียงพลางหาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน
“ยังไม่เข้าไปอาบใช่ไหม หนูเปิดประตูให้พี่ก็พอเดี๋ยวพี่เอาของไปแยกไว้ให้” ทว่าเท็มป์กลับไม่ยอมจากไปง่าย ๆ ด้วยสิ ปั้นหยาจึงต้องเปลี่ยนมานุ่งผ้าขนหนูแทน ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าคนที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำจะแอบมองเธอถอดเสื้อผ้าจนถึงขั้นปลดบราเพื่อนุ่งผ้าขนหนู
“มึงเห็นเหมือนกูไหม” เดม่อนกระซิบเสียงเบา
“อือ...” เจย์เลอร์ตอบได้เพียงแค่นั้นจริง ๆ เพราะภาพที่พวกเขาเห็นคือร่างเกือบเปลือยของสาวน้อยปั้นหยาที่ปลดบราออกจนส่วนอวบอูมดีดผึ่งออกมา มันทั้งขาวแถมตรงปลายยังชมพูมาก ๆ ด้วย
“ติดตาฉิบหาย กูตื่นแล้วเนี่ย” เดม่อนพึมพำแล้วใช้มือกดเป้ากางเกงตัวเองเอาไว้ นั่นทำให้เจย์เลอร์แทบจะโบกกะโหลกเพื่อน
“เหี้ยม่อน! มึงคิดไม่ดีกับเบบี๋”
“จะว่ากูมึงทำให้ของมึงลงก่อนไหม” เดม่อนยอกย้อน
“ปฏิกิริยาทางธรรมชาติของผู้ชายเว้ย”
“พูดดีนะไอ้ฝรั่ง ตัวดีเลยมึงอะ” เดม่อนว่าใส่
“เบบี๋ไม่ใช่เบบี๋...เธอโตแล้ว”
“โตแบบ...อื้อหือเลยว่ะ” เดม่อนเห็นด้วย
กริ๊ก!
บานประตูถูกเปิดออกพร้อมกับเจ้าของร่างน้อยในสภาพนุ่งผ้าขนหนูสั้นจู๋ ทำให้เท็มป์ชะงักไปเพราะสิ่งที่คิดในหัวกับภาพที่เห็นมันช่างต่างกันเหลือเกิน...ปั้นหยาโตเป็นสาวแล้วเหรอ?
“เข้ามาสิคะ” เธอเอ่ยแล้วถอยให้เขาเดินเข้ามาในห้อง
“เอ่อ...หนูเข้าไปอาบเลยก็ได้นะ พี่จะแยกของวางไว้ให้ แล้วจะกลับไปอาบน้ำเหมือนกัน สักครึ่งชั่วโมงพี่จะมาหาใหม่” เท็มป์ว่า แทบไม่หันมามองหน้าเธอด้วยซ้ำ
“ให้หนูช่วยไหมคะ ซื้ออะไรมาตั้งเยอะแยะ ของที่เคยซื้อมาหนูยังไม่มีโอกาสใช้เลยค่ะ หนูไม่อยากให้พี่เท็มป์สิ้นเปลืองเงินนะคะ” เธอเอ่ยพลางเดินมาหยุดยืนข้างเขา ใบหน้าอ่อนใสที่เงยขึ้นมามองสบตากันทำให้เท็มป์จำต้องเบือนหน้าไปอีกทางเมื่อสายตาของเขาดันไปสะดุดเข้ากับร่องอกอวบที่โผล่พ้นผ้าขนหนูขึ้นมา
เมื่อเทียบกับเขาแล้วปั้นหยาเป็นเด็กสาวที่ตัวเล็กมาก เธอสูงไม่ถึงร้อยหกสิบด้วยซ้ำ แต่เท็มป์ก็ไม่คิดว่าเธอจะไปเจริญเติบโตที่ส่วนอื่นแทน เห็นแบบนี้คนเป็นพี่ชายยิ่งหนักใจ หากเพื่อน ๆ ของเขารู้ว่าปั้นหยามีของดีซ่อนอยู่ ไม่วายไอ้พวกนั้นคงหาเรื่องแทะเล็มเธอ
“หนูไปอาบน้ำเลยก็ได้เดี๋ยวพี่แยกเอง” เขาบอกย้ำ เพราะผ้าขนหนูที่เธอนุ่งมันสั้นจนน่าใจหาย เปิดเปลือยผิวกายขาวผ่องของเธออย่างชัดเจน ส่วนที่คอดเล็กและอวบนูนนั่นก็ด้วย สภาพของเธอมันไม่เหมาะที่จะมาช่วยเขาแยกของจริง ๆ
“ก็ได้ค่ะ งั้นหนูไปอาบน้ำนะคะ” ปั้นหยาที่รู้ดีว่าภายในห้องน้ำมีเพื่อนพี่ชายซ่อนตัวอยู่เธอจึงคิดจะช่วยเขาแยกของ แต่ดูเหมือนเท็มป์จะไม่ต้องการคนช่วยสินะ แล้วแบบนี้เธอจะเลี่ยงรุ่นพี่หนุ่มทั้งสองยังไง
- ผู้เขียน
