ระหว่างทางที่เด็กสาวเดินเข้ามาในไร่ เธอก็ต้องแปลกใจเป็นอย่างมากที่ไร่มีคนเข้ามาพลุกพล่านราวกับกำลังจะมีงานอะไรสักอย่าง
“ยายจะมาที่นี่ทำไม พ่อเลี้ยงน่าจะยุ่งอยู่ไม่มีเวลามาพบยายหรอก นี่เขาก็กำลังจะมีงานอะไรก็ไม่รู้” ปรารินกล่าวเตือนยายทอง
“เอ้อน้า เอ็งก็ทำตามที่ข้าบอกแล้วกัน ข้านัดกับพ่อเลี้ยงไว้แล้ว ถึงยุ่งแค่ไหนเขาก็ต้องมาพบเอ็งให้ได้แหล่ะ” ยายทองแสร้งดุหลานสาวเพื่อกลบเกลื่อน นางไม่รู้ว่าพ่อเลี้ยงการันต์จะจัดงานใหญ่โตเช่นนี้
“ยายกับพ่อเลี้ยงมีอะไรปิดบังหนูอยู่หรือเปล่า” ปรารินเริ่มสงสัยในพฤติกรรมของยายทอง
“อย่ามาถามให้มาก รีบเดินไปถ้าถึงแล้วเดี๋ยวก็รู้เองแหล่ะ” ยายทองไม่กล้าสบตาหลานสาว เพราะกลัวว่าตนเองจะทำให้แผนการทั้งหมดของพ่อเลี้ยงการันต์ล้มไม่เป็นท่า
“แน่ๆ เลยยายต้องมีอะไรปิดบังหนูอยู่แน่ๆ” ปรารินมั่นใจเพราะท่าทางของยายทองนั้นมีพิรุธ แต่ปรารินก็ทำได้แต่เดินตามผู้เป็นยายด้วยรอยยิ้
