ตะวันบ่ายคล้อย แดดล่มลมตก นกบินกลับรัง เช่นเดียวกับเหล่าพนักงานโรงแรม รวมถึงคนงานก่อสร้าง ที่ต่างก็ทยอยเดินทางกลับที่พักของตน
“ไอ้ดำ...เลิกทำงานแล้ว เดี๋ยวเราไปหาเหล้าจิบกันสักหน่อยดีมั้ยว่ะเพื่อน พอดีหัวหน้าแกชวนอ่ะ”
“ไม่ล่ะ...วันนี้ข้าเก็บงานหลายห้องเลยว่ะ เหนื่อยสาหัส ทั้งห้องครัว ห้องสวีต ห้องแขก VIP เออ ไอ้ห้อง VIP ฝั่งด้านชายหาดอ่ะ งานโคตรละเอียด ต้องค่อย ๆ ทำ ก้ม ๆ เงย ๆ ปวดหัวฉิบหาย”
“อะไรวะ...หัวหน้าเขาจะเลี้ยงที่ฝ่ายเราทำงานเสร็จทันตามเวลาอ่ะ แล้วแกจะไม่ไปได้ไงวะ ของฟรีนะโว๊ย” พูดพลางหันไปเห็น “ อ้าว นั่นไง หัวหน้ามาพอดี”
“ไง เก็บของกันเรียบร้อยละยัง” หัวหน้าคนงานถามไถ่
“หัวหน้าครับ ไอดำมันเบี้ยว ไม่ยอมไปกินกับพวกเราครับ”
“อ้าวทำไมล่ะดำ...”
”อ๋อ..คือวันนี้ผมอยากพักผ่อนน่ะครับ ได้กลิ่นแลคเกอร์ทั้งวันจนมึน ไหนจะสีที่เลอะตัวเต็มไปหมด อยากจะรีบกลับไปอาบน้ำน่ะครับ มัน
