“ก็...คิดถึงผมเฉพาะเวลาอยาก" อยากอะไรก็รู้กันดี "เวลาอยากขึ้นมา ก็โทรเรียกเอ๊า โทรเรียกเอา แต่เวลาดำอยาก ดำต้องการ ดำต้องช่วยตัวเอง โทรหาใครไม่ได้เลย ไม่ยุติธรรมเอาซะเลย” ดำแสร้งทำเป็นโอดครวญอ้อนหญิง
แพรวาหัวเราะคิก ถูกอกถูกใจ
“อืม ก็จริงของดำนะ เอาอย่างนี้มั้ย เวลาดำมีอารมณ์ขึ้นมา ดำก็แค่ขึ้นมาซ่อมก๊อกในห้องน้ำของแพร แค่นี้ก็สิ้นเรื่อง ไม่ให้ยากอะไรเลย”
“โหวววว" ดำตาโตแฝงเล่ห์ "ถ้าอย่างนั้น สงสัยก๊อกคงต้องเสียทุกวันแล้วล่ะ”
“บ้าน่า หื่นชะมัด...ไม่คิดจะหยุดพักเลยบ้างรึไง จะอวดว่าถึกทนสินะ”
“ผมก็เป็นของผมยังงี้ละ ไม่ได้อวดไรหรอก ก็คนมันอยากเอาใจนี่นา ว่าแต่คุณแพรล่ะ...ไม่คิดจะหยุดพักบ้างเหรอ”
“ไม่รู้สิ...ตั้งแต่เจอนายดำครั้งแรก แพรก็รู้สึกมีอารมณ์ได้ทุกวัน ถามจริง นายดำเล่นของใส่แพรปะ?”
“เล่นสิ...ผมจับของยัดใส่คุณแพรไปหลายครั้งแล้วยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ ของที่ทำให้คุณแพรติดใจผม จนขาดผม
