ตกหลุมรักอีกกี่ครั้ง... ก็ยังเป็นเธอ

คนที่จะฝากชีวิตไว้...2

“ไม่จริง ยูเศร้า ทำไมคิดถึงไอเหรอ ไม่ได้เจอหน้ากันแค่วันหนึ่งไม้ต้องคิดถึงไปขนาดนั้น” แจ๊คแสร้งแหย่หญิงสาว ด้วยเพราะรู้ดีว่าเธอนั้นเศร้าเพราะเรื่องอะไร เพราะตลอดเวลาที่มาอยู่นี่เธออมทุกข์ตลอด เขาพยายามอย่างมากที่จะเปิดหัวใจเธอ แต่ทว่าหัวใจเธอกลับใส่กุญแจไว้หลายชั้น จนเขาไม่สามารถเปิดเข้าไปในหัวใจของเธอได้

“หลงตัวเองที่สุด ว่าแต่เข้ามาที่นี่เพื่อสั่งอาหารหรือเพื่อก่อกวน” นิรนาเอ่ยถามออกไปด้วยท่าทางกวนๆ เธอเห็นแจ๊คเป็นเพียงเพื่อนเท่านั้น เธอไม่มีทางมองเขาเป็นอย่างอื่น แต่ไม่ว่าจะแสดงออกเท่าใด หรือพยายามที่จะบอกตรงๆ แจ๊คก็ยังไม่หายไปไหน พยายามตามตื้อเธออยู่ตลอดเวลา อย่างที่เธอไม่คิดว่าใครจะตื้อเธอได้มากขนาดนี้ เธออยากบอกแจ๊คเหลือเกินว่าชาตินี้เธอไม่มีวันจะรักใครได้อีก เพราะหัวใจของเธอปิดตายเรื่องความรักไปแล้ว

“สั่งอาหารสิ ถ้าไม่สั่งเดี๋ยวพี่เจนก็แขวะเอา มาจีบลูกน้องเขา กวนเวลาทำงานแบบนี้ เดี๋ยวยูเดือดร้อน” แจ๊คผู้น่าสงสารเอ่ยออกมาตามจริง เจ้าของร้านที่นี่ค่อนข้างดุ แต่เธอก็รักนิรนาเหมือนน้องสาว แต่เจนิตาเป็นคนที่แยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกัน เพราะฉะนั้นหากเขาไม่สั่งอาหารคนที่เดือดร้อนก็จะเป็นนิรานานั่นเอง

“ไม่ได้ชอบอาการไทย แต่มาสั่งกินทุกวัน เหลือทิ้งเสียดายของ” นิรนาหยิบกระดาษปากกามาจดเมนู ก่อนที่จะตั้งใจรับออเดอร์จากแจ๊ค

“ข้าวผัดหมูหนึ่งจาน” แน่นอนนี่คือเมนูประจำของแจ๊ค สั่งแค่ต้องการนั่งมองนิรนาทำงานเท่านั้น แต่ทว่าไม่ว่าแจ๊คจะดีแค่ไหนก็ตาม นิรนาก็ไม่อาจมอบความรักให้เขาได้อย่างแน่นอน

“โอเค รอสักครู่ค่ะ” นิรนาถอนหายใจใส่แจ๊คก่อนจะเดินไปส่งเมนูให้กุ๊กที่หลังร้าน ส่วนแจ๊คก็มองตามอย่างมีความสุข แค่เพียงได้เห็นหน้าเธอเขาก็มีความสุขแล้ว เขาได้แต่หวังว่าสักวันเธอจะใจอ่อนกับเขา และเขาก็ไม่สนว่าอดีตเธอจะผ่านอะไรมา เขาเชื่อมั่นว่าความรักของเขาจะทำให้เธอกลับมายิ้มอย่างมีความสุขได้อีกครั้ง