รัตติกาลกลับเข้าบ้านมาในเวลาพลบค่ำ พอเลี้ยวเข้าประตูบ้านก็พบเจอเข้ากับรถของสามี หญิงสาวเดินเข้าไปภายในบ้าน ก่อนที่จะเห็นชายหนุ่มกำลังนั่งรับประทานอาหารเย็นอยู่ตามลำพัง
"คุณเพิ่งทานข้าวเหรอคะ ขอโทษทีนะพอดีฉันไม่คิดว่าคุณจะกลับมาก่อน ฉันไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าคุณจะมาวันนี้ เลยไม่ได้รีบกลับเข้ามาทำอาหารเย็นไว้รอ"
หญิงสาวเดินเข้าไปใกล้พร้อมกับส่งยิ้มเพียงเล็กน้อยทักทายเขา แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่ได้ยิ้มทักทายกลับแต่ก็เป็นสีหน้าที่ปกติของสิงหนาทอยู่แล้ว รัตติกาลรู้สึกชินชากับใบหน้าหล่อที่ชอบทำหน้าบึ้งตึงแบบนี้เป็นเรื่องปกติ
"พอดีฉันแวะออกไปข้างนอกก็เลยซื้ออาหารเข้ามาด้วย เธอกินข้าวมาหรือยังมานั่งลงกินด้วยกันสิ"
"ฉันเรียบร้อยมาจากบ้านพ่อแล้วค่ะ แต่ฉันนั่งเป็นเพื่อนคุณได้นะ"
หญิงสาวเลื่อนเก้าอี้นั่งลงตรงข้ามกับสามี จับจ้องมองใบหน้าที่เหมือนคนอมทุกข์ตลอดเวลานั้นอีกครั้ง เธอกลับบ้านไปหาบิดาและมารดาเลี้ย
