คุณพงศกรไม่ได้นิ่งนอนใจเลย พอวันรุ่งขึ้นก็พาภรรยาคู่ชีวิตมาเยี่ยมลูกสาวถึงโรงพยาบาล ตามที่ลูกเขยได้แจ้งเอาไว้เมื่อวานนี้ พอห้องพักคนไข้ถูกเปิดเข้าไปคนที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงถึงกับน้ำตาไหลพรากเมื่อเห็นหน้าบิดา
"พ่อมาได้ไงคะ?"
"ก็มาเยี่ยมดาวนั่นแหละลูก เกิดเรื่องขนาดนี้ทำไมไม่โทรไปบอกให้พ่อรู้บ้างนะยายดาว"
"แล้วใครบอกพ่อคะ พ่อถึงได้มาหาดาวถึงที่นี่ได้"
"สามีเราน่ะสิ เขาไปร้องไห้สำนึกผิดกับพ่อที่บ้านเมื่อวาน เป็นยังไงบ้างลูกเจ็บมากหรือเปล่า?"
รัตติกาลถึงกับน้ำตาไหลอาบแก้มไม่ขาดสาย อย่างน้อยพ่อก็เป็นห่วงและถามไถ่ชวนให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจเป็นอย่างมาก ก่อนที่จะส่ายหน้าปฏิเสธเบา ๆ
"น้าทำหมูตุ๋นต้มพะโล้มาฝากหนูดาวด้วยนะจ๊ะ หนูดาวเป็นยังไงบ้างลูก น้ากับคุณพ่อเป็นห่วงหนูดาวมากนะ"
"ขอบคุณนะคะน้าเพ็ญ ดาวไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะ น้าเพ็ญยังจำได้ว่าดาวชอบกินหมูตุ๋นพะโล้ ดาวกำลังเบื่ออาหารโรงพยาบาลพอดี
