ตอนที่ 45 มีความสุขด้วยกันนะ (จบ)
“พี่คณิณไม่กลับบ้านเหรอครับ” เนื้อทองนั่งเอียงคอมองพรเทพพร้อมตั้งคำถามมาจากบนเตียง เมื่อพรเทพวางสายจากพี่รหัสเรียบร้อยแล้ว
“เห็นบอกว่าจะนอนค้างกับดอกเตอร์กานต์น่ะ”
“พี่คณิณบอกเนื้อทองว่าดอกเตอร์กานต์ทำของใส่ ทำให้พี่คณิณ คิดถึงดอกเตอร์กานต์ไม่หยุดเลย”
“คณิณบอกทองอย่างนั้นเหรอ” พรเทพขยับลงมานั่งลงบนเตียงนอนของนักศึกษาที่เขาไปขออนุญาตคุณปู่คุณย่าให้เข้ามาพักอยู่ที่บ้านของเขา แทนการออกไปเช่าหอพักข้างนอก
“ครับ พี่คณิณบอกว่าคิดถึงดอกเตอร์กานต์มาก คิดถึงจนกินไม่ได้ นอนไม่หลับ ก็เลยต้องไปหาดอกเตอร์กานต์ ให้ดอกเตอร์กานต์ถอนคุณไสยให้”
“อย่างนั้นเหรอ” พรเทพพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ แล้วหย่อนตัวนั่งลงบนเตียงนุ่มซึ่งมีนักศึกษาปีหนึ่งหน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู นั่งแก้มชมพูมองเขาตาแป๋ว
“คณิณเริ่มโตเป็นผู้ใหญ่แล้วสินะ”
“พี่เทพหมายความว่า...พี่คณิณกับดอกเตอร์กานต์”
“ดอก
