คุณหนูริวอุทานเสียงสั่น ยกมือข้างหนึ่งขึ้นปิดปาก ไม่ใช่แค่ความใหญ่ยาวจนน่าตกอกตกใจ
แต่สิ่งที่ทำเอาคุณหนูริวรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ก็คือความขรุขระปูดโปนของเส้นเลือดลายเอ็นรอบๆ แท่งจรวดอวบใหญ่สีน้ำตาลคล้ำ มองไวๆ เหมือนฝักข้าวโพดใหญ่ๆ และมันใหญ่กว่าของไอ้ผู้ชายงี่เง่าคนนั้นที่เพิ่งบอกเลิกกับริวมาสดๆ ร้อนๆ เมื่อครู่
“แล้วของแฟนคุณหนูไม่ใหญ่หรือครับ”
ลุงจอห์นแอบถามตรงๆ ทั้งที่พอจะเดาเอาจากอาการตื่นเต้นตกใจของคุณหนู ว่าคงยังไม่เคยเจอของผู้ชายคนไหนใหญ่ยาวเท่านี้มาก่อน
“ครับ… เล็กกว่านี้เยอะ เทียบกันไม่ได้เลยครับ อู้ว… ทำไมมันของลุงดูขรุขระจังครับ”
ริวจ้องมองเจ้าสิ่งที่ปูดขึ้นมาเหมือนรากไม้โอบล้อมลำเนื้อสีน้ำตาลร้อนผ่าว
“ที่มันดูขรุขระเพราะเส้นเลือดลายเอ็นครับ… ลองจับดูแล้วคุณจะชอบ”
ลุงจอห์นเริ่มมีอารมณ์ แกรีบแอ่นสะโพกเข้ามาหามือของคุณหนู
ชายหนุ่มรีบเอื้อมมือเรียวมาลูบสัมผัสอาวุธประจำกายอลัง
