ผู้คนรุมปรี่เข้าไปถามฉลามในวงล้อม โดยสายตาเหยียดหยามจับจ้องมายังอังศุมาลินที่นั่งอยู่ จนกระทั่งความรู้สึกอดทนพังทลาย
สาวน้อยรีบวิ่งออกจากร้านทันที
กระหลึ่ง!
ซ่าาาา~
เสียงฟ้าร้องกระโชกโฮกฮาก พร้อมกับสายฝนที่โปรยมาจากท้องฟ้ามืดมิด อังศุมาลินขึ้นรถแท็กซี่เดินเข้าปากซอยอย่างใจลอย ความรู้สึกต่ำต้อยพุ่งกระแทกจนสติกระเจิดกระเจิง เดินลุยน้ำท่วมขังเพราะก่อนหน้านี้พายุกระหน่ำ
โต้มมมม!
'ว้ายยยย!'
สักพักมีเสียงระเบิดดังจนเริ่มได้สตินึกคิด ตั้งใจฟังเสียงประกาศออกไมค์จากหมู่บ้าน เพราะตอนนี้เธอยืนอยู่กลางซอยทางเข้า
'ขอให้ประชาชนอยู่บนพื้นที่สูง ตอนนี้เสาไฟฟ้าล้มลมกระโชกแรง อาจจะมีกระแสไฟที่อยู่บนผิวน้ำอันตรายเป็นอย่างมาก หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกำลังเดินทางมาเพื่อแก้ไขครับ'
ได้ยินดังนั้นอังศุมาลินกระโดดขึ้นฟุตบาท มองเห็นเสาไฟฟ้าหักโค่นล้มกับถนนจมลงไปในน้ำ กระแสไฟเป็นประกายลุกไหม้หลายเส้นสาย
"ฮื้ออ
