หลังจากไปถึงก็เกลี้ยกล่อมให้หยาดฝนยอมกลับเข้าเมืองเพื่อเคลียร์ใจกับครอบครัว ขับรถหลายชั่วโมงและแวะโรงแรมแห่งหนึ่ง
ก่อนจะถึงตัวเมืองก็อีกใน วันถัดมา
ตลาดสด
"พี่ฉลามกลับก่อนได้เลยนะคะ" หลังจากปลดเบลล์ที่คาด อังศุมาลินก็หันมาบอกชายหนุ่ม "เดี๋ยวพวกเรานั่งรถสองแถวกลับเองก็ได้ค่ะ"
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันรอไปส่งพวกเธอกลับถึงบ้านก่อน ไหนๆ ก็ลงเรือลำเดียวกันแล้ว"
"แต่หนูเกรงใจ"
"ว่างอยู่พอดีไม่มีอะไรทำ"
เขาไม่ยอมที่จะให้กลับเอง หยาดฝนที่นั่งอยู่เบาะหลังชะโงกหน้าพร้อมกับพูดเสียงหวาน "ขอบคุณมากนะคะพี่ฉลาม ถึงแม้ข่าวคาว อุ๊ย! ข่าวลือที่ได้ยินจากคนที่มหาวิทยาลัยเกี่ยวกับพี่ จะไม่ค่อยมีด้านดีสักเท่าไหร่ แต่ที่จริงแล้วพี่ก็เป็นคนดีเหมือนกันนะเนี่ย"
"อันนี้ชมจริงใช่ไหม ฮ่าๆ" ฉลามหัวเราะ
"ก็ชมไงคะ ที่พี่มีความอดทนสูงมาก อุตส่าห์พาอังอังไปตามหาฉันไกลหลายร้อยกิโลเมตร"
"อืมมม แล้วนี่มาซื้ออะไรกันที่ตลาด"
