อังศุมาลินเรียกเสียงแผ่วเบา ตอนนี้เหมือนถูกตบจนหน้าชา เมื่อเพื่อนสนิทมายืนต่อหน้า
"ฉันไม่ได้บอกเพื่อนเธอนะ เพื่อนเธอรู้เองว่าเรามีอะไรกันแล้ว" ฉลามพูด
"พี่ฉลาม!" อังศุมาลินตวาด
"อะไร"
"แล้วพี่จะพูดขึ้นมาทำไม เราแก้ตัวว่าพี่มาเอาของก็ได้ บอกแบบนี้ก็ชัดเจนเลยสิ"
"เออว่ะ ตื่นเต้นไปหน่อย ขอโทษที"
ท่าทางกวนประสาทเหมือนจะอยากให้อีกฝ่ายรู้มากกว่า ฉลามรีบยกมือเป็นการทักทายหยาดฝนแล้วเดินออกจากบ้าน อังศุมาลินรีบก้มหน้า จากนั้นก็ตัวปลิวจากแรงกระชากของเพื่อน
ห้องนอน
"เธอมีอะไรกับพี่ฉลามแล้ว?!" เพื่อนคาดคั้น
"อืม แต่ก็แค่..ชดใช้ที่เขาช่วยเหลือ"
"ไม่ต้องมาแก้ตัว ถ้าไม่มีใจก็คงไม่ยอมง่ายขนาดนี้หรอก เฮ้อ~แล้วนี่ได้ป้องกันไหม"
ไม่ตอบกลับแต่เพื่อนสาวส่ายหน้า หยาดฝนอยากจะกรี๊ดออกมา ก่อนจะรีบสั่งให้แต่งตัวแล้วพาไปยังคลินิกเพื่อซื้อยาคุมฉุกเฉินกิน ถึงแม้อาจจะไม่ทันแต่ก็กันไว้ดีกว่าแก้ อีกทั้งยังสั่ง
