บทที่ 11
เช้าวันต่อมา…
@มหาวิทยาลัย
"หน้ามึงไปโดนอะไรมาวะไอ้โย" ทันทีที่ร่างสูงของโยธาเดินเข้ามานั่งในห้องเรียน เพื่อนอย่างแปลนที่นั่งอยู่ก่อนแล้วก็เอ่ยถามถึงรอยแผลช้ำตรงมุมปากกับสันจมูกโด่งที่มีปลาสเตอร์ยาปิดไว้ทันที จนเพื่อนคนอื่นๆ ที่นั่งอยู่ด้วยอย่างตฤณ ทามไทและเธียรหันไปมองตามเสียงด้วยอีกคน ทว่าคนถูกตั้งคำถามก็ไม่ได้ตอบกลับเพื่อนไปแต่อย่างใด ใบหน้าหล่อเหลาทำเพียงแค่เงียบ และนั่งเฉยๆ อย่างคนเบื่อหน่ายแทน
เพราะเขาไม่อยากนึกถึงภาพแสนน่ารำคาญที่โคตรจะติดตาเขาตอนนี้อย่างตอนที่ชกต่อยกับพี่ชายไปเมื่อคืน...
"..."
"เอ้าไอ้ห่านี้ กูถามเงียบเฉย วันนี้ลืมพกปากมาด้วยหรือไงวะ" จนคนตั้งคำถามแต่ไม่ได้คำตอบอย่างแปลนฉุนขึ้นมาที่เพื่อนเอาแต่เงียบไม่ตอบ ไม่สนใจความเป็นห่วงของตนที่แสดงออกไป
"เป็นอะไรวะ" เธียรที่นั่งข้างๆ เห็นว่าเพื่อนเอาแต่เงียบไม่ตอบจึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงขึ้นอีกคน
เพราะการที่
