บทที่40
ใบหน้าสวยเห่อร้อนทันทีที่ได้ยินประโยคคาดโทษจากคนตรงหน้า แถมสายตานั่นที่ใช้จ้องเธอตอนนี้ก็ทำเอาเธอรู้สึกอุ่นวาบตรงบริเวณท้องน้อยของตัวเองขึ้นมา เริ่มอยู่ไม่สุขจนต้องหลบสายตามองพื้นแทน
"หลบตาพี่ทำไมหืม?" โยธาถามพร้อมกับก้มลงมองใบหน้าสวยของพริกไทยที่ก้มลงหลบสายตาของเขา ทำให้คนถูกต้อนถึงกับต้องเบือนหน้าหลบไปอีก
บ้าจริงจะก้มลงตามเธอทำไมเนี่ย แค่นี้ยังทำใจเธอสั่นไม่พออีกหรือไง
"พริก..."
"พี่โยธา! หยุดแกล้งพริกเดี๋ยวนี้เลยนะ" เสียงหวานตวาดลั่นขณะที่ยังหลบสายตา
"แกล้งอะไรกันพี่แค่เรียกชื่อเราเฉยๆ แล้วนี่ถึงขั้นต้องตวาดเลยเหรอ มานี่เลย"
ฟึบ!
"งื้อออ จับพริกมานั่งตักพี่ทำไมเนี่ย"
พริกไทยว่าพร้อมกับดิ้นขลุกขลักในอ้อมแขนใหญ่หลังจากที่ถูกเจ้าของตักอุ้มตัวลอยขึ้นมานั่งตักอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว แถมตอนนี้ยังถูกกอดรัดจากคนด้านหลังแน่นด้วย มือไม้ก็ถูกคนข้างหลังจับยึดไปหมด กะจะไม่ให้เธอมีทางห
