หลินตื่นขึ้นมาลงมากินข้าวเช้า เธอพบว่าวันนี้แม่ต้มข้าวต้มได้เหม็นมากจนเธอทนไม่ไหว ต้องวิ่งไปอ้วกในห้องน้ำ ทำเอาพ่อกับแม่งุนงงไปพร้อมกัน เพราะอาหารเช้าวันนี้ก็เป็นเมนูที่ปกติเธอชอบกิน และไม่ได้มีกลิ่นเหม็นอะไรแบบที่เธอว่าเลย จนแม่ต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน
แม่เดินไปลูบหลังให้เธอตอนที่เธอนั่งอ้วกอยู่ในโถส้วม
“หลิน ลูกท้องรึเปล่า”
จบคำถามของแม่ ทำเอาฉันสตั้นไปเลย นั่นน่ะซิประจำเดือนฉันขาดไปสองเดือนแล้ว โดยที่ฉันนึกว่ามันปกติ เพราะฉันเป็นคนที่ประจำเดือนมาไม่สม่ำเสมอ
ฉันไม่ได้ตอบคำถามแม่ แต่ร้องไห้โฮออกมา ฉันคงไม่ท้องหรอ ฉันไม่อยากท้อง เพราะพ่อของลูกฉันเขายังรัก ยังสนใจคนอื่นอยู่เลย แล้วฉันจะทำให้พ่อแม่อายคนรึเปล่าที่ท้องไม่มีพ่อ
ฉันดมยาดมจนรู้สึกดีขึ้น พ่อกับแม่นั่งรอข้างนอกด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด โดยเฉพาะพ่อที่เงียบมาก ไม่พูดอะไรเลย ฉันรู้ดีสัญญาณนี้พ่อกำลังไม่พอใจอย่างมาก
“แม่มันพาล
