คุณครูของพี่เพลิง

Ep5

เธอกับเพลิงเดินกลับ ทำให้รู้ว่าตอนที่วิ่งมา มันก็ไกลเหมือนกันแหะ สงสัยตอนที่วิ่งมาอะดรินาลีนหลั่งเลยวิ่งได้ไม่เหนื่อย แต่พอเดินกลับก็มีหอบ เธอเลยเดินช้าลงๆ จนเขาต้องหยุดรอ

‘เดินไปก่อนเลยค่ะ ขาสั้น เดินช้า’

เพลิงมองเฉยๆเรียบๆ แต่ก็ยังยืนรอ แต่รอแบบกดดัน จนเธอต้องรีบสับเท้าเร็วๆ พอกลับไปถึงร้าน เขาก็เดินนำพาเธอไปที่รถ ไม่ใช่รถยนต์นะ แต่เป็นรถบิ๊กไบค์ ซึ่งนลินนาไม่เคยนั่ง แต่ดีที่เธอใส่กางเกงมา ไม่งั้นคงกลับกับเขาไม่ได้

Rrrrrr Rrrrrr..

‘ว่างัย’ เพลิงกรอกสายตอบรับลงไป

‘เฮีย เข้ามาที่ร้านหน่อยได้มั๊ย พอดีไอคมมันแกะสปอยเลอร์ของเฮียศักดิ์ แล้วมันใส่กลับแต่ไม่ลงล็อค เฮียศักดิ์มารอตั้งแต่เย็น นี่ดึกแล้วเกรงใจแก’ เพลิงวางสายแล้วหันไปมองคนที่จะไปด้วยกับเขา

‘เดี๋ยวกลับเข้าไปที่อู่ก่อนนะ พอดีลูกน้องโทรมาธุระด่วน’ นลินนาถึงกับหน้างอ เธอไม่อยากไปที่นั่น เพราะเธอไม่ได้สนิทกับใคร แม้แต่ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า แต่เธอก็ไม่กล้าปฏิเสธ เพราะเกรงใจ

‘นานรึเปล่าคุณ เดี๋ยวโทรให้แจนย้อนกลับมารับก็ได้’ เธอถามเขา พลางทำท่าจะกดโทรศัพท์

‘ไม่นาน ไม่ต้องโทรหรอก เดี๋ยวไปส่งเอง’ เขาพูดจบก็ขึ้นสตาร์ทเครื่องรถรอ นลินนามองอย่างชั่งใจ แต่ก็ต้องรีบขึ้นเมื่อเขาเบิ้ลท่อจนเสียงดัง คนหันมามองเต็ม รถมันสูงจนเธอต้องเกาะไหล่เขาไว้ เธอกลัวตกจนต้องจับเสื้อเขาไว้แน่น เพราะมันสูงมากสำหรับเธอ

เขาขับรถมาที่อู่ ลูกน้องในอู่ที่ยังไม่กลับ ต่างก็จ้องมองอย่างแปลกใจ ว่าเฮียเขาพาใครซ้อนท้ายมาด้วย พอมองดีๆ ก็พบว่าเป็นครูสาวของเพชรนั่นเอง ทุกคนมองอย่างมีคำถาม บางคู่ก็มีความล้อเลียนอยู่ในแววตา เขาบอกให้เธอไปนั่งรอในห้องรับรองห้องเดิมที่เธอนั่งตอนมาเยี่ยมบ้าน

นลินนาหยิบโทรศัพท์มาเล่นฆ่าเวลา ส่วนคนด้านนอกก็ซ่อมรถไป มองคนในห้องไปจนลูกน้องอดแซวไม่ได้

‘เฮีย จะกลับไปเรียนใหม่หรอ เห็นรับครูกลับมาด้วย’ เพลิงไม่ตอบแต่มองกลับอย่างเรียบๆ แต่พวกนี้มันกลัวซะที่ไหน

‘แบบนี้พวกผมก็อกหักดิ อุตส่าห์ของเบอร์จากเพชร จะโทรไปหาครู ให้สอนคำว่ารักให้รู้จักหน่อยยย ฮิ้วววววววว’ ไอโจพูด เรียกเสียงโห่ได้จากทุกคน นลินนาแค่มองเห็นว่าพวกเขาคุยเล่นกัน หัวเราะกัน แต่ไม่ได้ยินว่าคุยอะไร เธอเลยไม่สนใจ กดเล่นโทรศัพท์ต่อ

เพลิงซ่อมรถอยู่นานมาก จนเธอเผลอหลับไป หลังจากซ่อมและส่งรถเสร็จ เขาล้างไม้ล้างมือเรียบร้อย ก็เดินเข้ามาสะกิดเธอให้ลุก แต่หญิงสาวขี้เซาชะมัดไม่มีท่าทีว่าจะตื่น หรือปล่อยให้นอนนี้ซะให้เข็ด

‘เธอ เธอ ตื่น’ แต่สักพักหลินก็รู้สึกตัว เธอเขินอายเป็นอย่างมาก ที่มานอนหลับอยู่ในที่นี้

‘ไป ลุก เดี๋ยวไปส่ง ยังง่วงอีกมั๊ย’ เพลิงถาม เพราะถ้ายังง่วงจะได้พารถยนต์ไปแทน แต่เขาจอดในโรงรถแล้ว เมื่อเธอส่ายหน้า เขาเลยเอาบิ๊กไบค์ออกไปเหมือนเดิม

เธอบอกทางไปบ้านเช่าที่เธอเช่าไว้สำหรับเดินทางไปโรงเรียน เนื่องจากบ้านเธออยู่อีกอำเภอที่ค่อนข้างไกล ดังนั้น เธอจึงสะดวกมาเช่าบ้านดีกว่าแล้วค่อยเลือกกลับบ้านในวันหยุดแทน

เขาจอดรถให้เธอลง แต่นอนว่าลงลำบากมาก เพราะเธอขาสั้น เขาต้องยื่นมือมาให้เธอพยุงเกาะลง เธอก็จำใจจับมือเขาอย่างเสียไม่ได้ ไม่งั้นได้ล้มก้นกระแทกพื้นแน่

‘ขอบคุณนะคะที่มาส่ง’ หญิงสาวกล่าวขอบคุณอย่างเสียไม่ได้ แม้ว่าจะให้เธอไปนอนรอเสียนานสองนาน

‘อยู่คนเดียวหรอ’ เพลิงถามเสียงเรียบ

‘ค่ะ ขอบคุณอีกทีนะคะ’ เธอพูดก่อนจะหันหลังเพื่อเปิดประตูเข้าบ้าน แต่เขายังไม่ไปไหน รอเธอเปิดประตูเข้าบ้านเรียบร้อยและปิดประตูจึงจะขับรถออกไป ที่จริงเพลิงแอบส่งข้อความไปบอกวุฒน์ให้ว่าเขาจะไปส่งหญิงสาวแทน ตอนที่นั่งที่โต๊ะกินเหล้า มันบังเอิญเกิดเหตุการณ์คนตีกันในร้านพอดี ด้วยความเป็นห่วงเธอเขาเลยจับมือเธอออกจากร้านแล้วพาวิ่งไม่คิดชีวิต กลัวเธอจะโดนลูกหลง ไอพวกลูกน้องตัวดี มันรู้ว่าเขาสนใจครูของไอเพชร เขาเก็บรูปที่ถ่ายคู่กับเธอวันที่เธอเยี่ยมบ้านมาในโทรศัพท์ ไอเพชรมันเซฟมาให้จากในไลน์ห้อง แล้วส่งมาให้เขาต่อ เขาชอบเธอแต่เขามันเป็นพวกจีบสาวไม่เป็น ที่เห็นเขานิ่งๆ เฉยๆ แต่ที่จริงเขาเขินเป็นอย่างมาก อยากจะชวนเธอพูดเยอะๆ แต่เขามันเป็นพวกคุยไม่เก่ง เขาหงุดหงิดมากตอนที่อยู่ในร้านไอพวกนั้นเดินเข้ามาขอเบอร์เธอ แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้ โชคดีนะที่เธอไม่ให้ไป ส่วนเบอร์เธอนะเขามีแล้วขาดแต่ความกล้าอย่างเดียวที่จะโทรหา แล้วชีวิตเขาก็ไม่เคยต้องจีบผู้หหญิงซะด้วยมีแต่ผู้หญิงเข้าหามาตลอด

เขาขับรถกลับอู่ ก็ต้องเจอไอน้องตัวดีที่เพิ่งกลับมา

‘มึงไปไหนมาว่ะ ไอเพชร’เขาเอ่ยทักมัน

‘เฮียล่ะ ไปไหนมา ผมเห็นนะ’

‘เฮียเพื่อนในห้องผม มันจะจีบครูหลินกันจริงๆจังๆ พี่ช้าไปเถอะ ได้แต่มอง ระวังนะ’ เพชรรู้ตั้งแต่วันที่ครูมาเยี่ยมบ้านแล้ว เพราะสเปคพี่เขาก็ชอบสาวประมาณนี้ แถมพอครูกลับ มาถามถึงครู ปกติพี่เขาวันๆ ไม่สนใจ สนใจแค่รถที่ซ่อมเท่านั้น