หลินอาบน้ำ แต่งตัวในห้องน้ำเสร็จ ออกมาจากห้องก็พบว่าเขายังนอนหลับอยู่ เธอค่อยโล่งใจหน่อย จริงๆ เธอก็แอบกลัวเหมือนกัน เพราะนี้คือสถานการณ์ล่อแหลมมาก อยู่กับผู้ชายที่เมาแล้วก็นอนไม่ใส่เสื้อด้วย เขาไม่หนาวรึงัย เธอเพิ่งออกมาจากห้องน้ำ ใส่เสื้อผ้าทั้งแขนยาว ขายาวยังตัวสั่นเลย แต่เขานอนใส่แค่กางเกงวอร์มขายาวตัวเดียว เธอออกมาจัดแจงที่นอนบนโซฟา แล้วล้มตัวลงนอน นอนเล่นโทรศัพท์ไปสักพักก็ทำท่าจะเคลิ้มหลับ แต่อยู่ดีๆก็ต้องตกใจเพราะตัวเธอลอยขึ้นจากที่นอน ด้วยความตกใจเธอจึงรีบเอาแขนคล้องคอเขาแน่น แววตาเขาบอกให้รู้ว่าจริงๆแล้ว เขาก็ไม่ได้ทั้งเมาทั้งหลับนั่นแหละ เธอคิดผิดไป..
‘เฮีย จะพาหลินไปไหน ปล่อยหลินเลย หลินง่วงแล้ว’ เมื่อเธอได้สติก็พยายามหาทางหนีทีไล่ เธออยากดิ้นลงนะ แต่เขาสูงชะมัด กลัวตก
‘ก็จะพาไปนอนงัย ไปนอนทำไมบนโซฟา’ เขาพูดติดจะดุเธอเล็กน้อย
‘ก็เฮียนอนบนที่นอน หลินก็นอนโซฟางัย’
‘แล้วทำไมต
