ตอนที่ 30
พัง
ฮายาเตะโค้งคำนับโคสึเกะกับยูกิด้วยท่าทางนอบน้อม ไม่ได้สนใจสายตาเดือดดาลของเซนไคโร่ที่มองมาเลยแม้แต่นิดเดียว
“วันนี้ผมอาจจะกระทำการที่เสียมารยาทไปบ้าง แต่ผมอยากจะขอร้องให้คุณอาทั้งสองช่วยเข้าใจ และเห็นใจยูเมะจังของพวกเราด้วยเถอะครับ”
“หมายความว่ายังไง” โคสึเกะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจฮายาเตะเท่าไหร่นัก เพราะเกรงว่าจะผิดใจกับเบนจิโร่
“วันนี้ผมมารับยูเมะจังออกไปจากที่นี่ตามสัญญาที่ให้ไว้กับยูเมะจังครับ”
“ฮายาเตะซังจะทำแบบนั้นได้ยังไง น้องกำลังจะหมั้นก็เห็นนี่” โคสึเกะพยายามอธิบายเพื่อคลี่คลายสถานการณ์ตึงเครียดนี่
“ผมถึงต้องมาเพื่อพังงานหมั้นนี่ไงครับ ก่อนที่มันจะเป็นพันธะล่ามยูเมะจังเอาไว้กับที่นี่”
“แต่แกคงทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะยูเมะจังเป็นของฉันแล้ว”
“หมายความว่าไงกันอีกเนี่ย” ยูกิยกมือขึ้นทาบอกด้วยความตกใจกับคำพูดของเซนไคโร่ที่เอ่ยแทรกขึ้น
“ยูเมะจังเป็นคนไม
