“ไม่ใช่ถึงเรื่องที่หนีไป”
“อ้าว... แล้วเรื่องไหนคะ”
“ก็เรื่องที่มอมเหล้าฉันแล้วเข้าหาไง”
“ก็หนู... หนูรักนี่คะ หนูก็เลยเต็มใจ”
พงษ์นภดลมองผู้หญิงที่เขารัก ผู้หญิงที่เข้าหาเขาและเต็มใจเป็นนางบำเรอของเขาตามคำสั่งของแม่
แม้แม่จะบอกว่าหวังดีกับฟองจันทร์จึงทำแบบนั้น เพราะแม่รู้ว่าฟองจันทร์รักเขา และแม่ก็มั่นใจว่าถ้าเขาได้ฟองจันทร์เป็นเมียแล้ว เขาจะไม่ทิ้งขว้างหล่อน และคงจะดูแลฟองจันทร์แทนแม่ไปจนตลอดชีวิต
แต่แม่ก็ไม่ได้คิดฝันว่าเขาจะจริงจังกับฟองจันทร์จนกลายเป็นความรัก เพราะสถานะของเขาตอนนั้นก็มีว่าที่คู่หมั้นที่เหมาะสมกันทุกอย่างอยู่แล้ว
แต่เมื่อความรักเกิดขึ้น แม่ก็ไม่ได้คิดจะขัดขวางอะไร เพียงแต่อยากให้เขายอมรับด้วยหัวใจตัวเอง เพราะหากเขารักฟองจันทร์ แต่ไม่กล้าอ้าปีกปกป้องฟองจันทร์เลย สุดท้ายเขาเองจะเป็นคนทำให้ฟองจันทร์เจ็บปวดมากที่สุด
เขาฟังสิ่งที่แม่บอกเล่าแล้วก็คิดไม่ตก ว่าแม่รั
