คลาดสายตาไม่ได้เลย

1109 คำ

“ก็แค่สนใจ ถ้านายสนใจก็จะรู้เองนั่นแหละ พี่ไม่ได้เก่งอะไรหรอก” เธองึมงำตอบเขา แต่พันเพลิงกลับอมยิ้มล้อเลียนกันเสียอย่างนั้น “เหมือนที่ผมสนใจพี่เหรอ ถ้าผมสนใจ ผมจะได้รู้อะไรบ้างนะ” ไม่วายก็หยั่งเชิงเธออีกครั้ง สายตามองสบกับดวงตากลมแป๋วของเธอ แต่นั่นทำให้เอิงเอยชักจะยิ้มไม่ออกแล้วสิ ไม่ต้องสนใจเธอมากก็ได้ เธอกลัวโป๊ะแตกเหมือนกันนะ “เพ้อเจ้อ! ไปกันต่อเถอะ” เธอตัดบทแล้วเดินนำเขาไป ไม่นานก็เดินมาถึงจุดที่เจอพันเพลิงในคืนนั้น กองดินนั่นยังอยู่เลยแฮะ ถึงน้ำฝนจะชะล้างผิวดินไปบ้างแล้ว แต่ก็ยังพอมองออกว่ามันเคยถูกขุด “พี่สาวนั่นหลุมอะไรเหรอครับ เราไปดูกันไหม ใช่กับดักสัตว์รึเปล่าครับ ที่นี่คงสัตว์ป่าเยอะใช่ไหม” เขาเอ่ยอย่างสนใจใคร่รู้ และเป็นหญิงสาวที่รีบคว้าข้อมือเขาไว้ ไม่รู้ว่าถ้าให้พันเพลิงไปดูมัน เขาจะคิดอะไรออกหรือเปล่า เธอเลยคิดว่าไม่ควรให้เขาไปตรงจุดนั้น “คงไม่ใช่หรอก จริงสิ! บนภูมี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม