ณ ร้านบ้านหมอยา
ร่างกายเล็กที่พิษไข้รุมเร้าถูกโรมรันอย่างหนักมาตั้งแต่ช่วงหัวค่ำนอนอ่อนระทวยอยู่ภายใต้กายแกร่ง เอิงเอยไม่รู้เลยว่าเธอกับพันเพลิงเสร็จสมกันไปกี่ครั้งแล้ว เพราะในหูแสนอื้ออึงนี้เธอได้ยินเพียงเสียงหอบหายใจของเขา ร่างกายกำยำที่เอาแต่ขยับโยกระรานกันราวกับว่าคืนนี้เป็นค่ำคืนสุดท้ายของชีวิต ยิ่งทำให้เธอเหมือนใจจะขาดรอน ๆ คนที่สูญเสียการควบคุมทางอารมณ์เองก็เช่นกัน เขาไม่รู้เลยว่าทำไมช่วงนี้ถึงอยากใกล้ชิดกับเธอนัก เพียงแค่สัมผัสตัวเธอนิดหน่อยร่างกายมันก็ร้อนผะผ่าวร่ำร้องอยากจะมีเซ็กซ์ขึ้นมา พันเพลิงไม่เข้าใจตัวเองเลย
ตับ! ตับ! ตับ!
เสียงของบั้นเด้าแน่นตึงที่ซอยกระทุ้งความใหญ่โตเข้าใส่เธอไม่ยั้งเพราะความกระหายในกายแกร่งยังคงครุกรุ่น สั่งให้เขาขับเคลื่อนบทรักหนักหน่วงสลับเนิบเน้น บดเอ็นอุ่นเข้าหาเธอซ้ำ ๆ จนร่างน้อยสะท้านไหวเกร็งกายหดร่องรักตอดรัดกันไม่หยุด ร่างน้อยที่โซมไปด้วยหยาด
