...
แกร็ก! มิ้งลุกไปเปิดประตูห้องพร้อมกับเผชิญหน้าดุดันของน้ำเหนือที่เดินกลับมาด้วยกุญแจสำรอง แต่ที่สะดุดตากว่านั้นก็คงเป็นรอยจ้ำที่คอ สภาพเพียงกางเกงบ็อกเซอร์ตัวเดียวอกเปลือยเปล่า โชว์ร่องรอยทุกอย่างของกิจกรรมเมื่อคืนได้อย่างดี
“หาเรื่องเจ็บตัวนะ!” เสียงเข้มพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ “ไปทำอะไรมากิน!”
แล้วก็ออกคำสั่งอย่างเดือดดาล เดินกลับไปห้องนอนตัวเองคืน
มิ้งออกจากห้องนอนตรงไปนั่งที่โซฟา ไม่ได้ทำอะไรให้กินเหมือนน้ำเหนือสั่ง นั่งรอสักพักน้ำเหนือก็ออกมาอีกครั้ง ครั้งนี้ออกมาพร้อมกับคนเมื่อคืนที่อยู่ในชุดนอนของเธอ
“ไหนกับข้าว!” น้ำเหนือถามเมื่อเห็นมิ้งนั่งนิ่งอยู่ที่โซฟา
“อยากกินทำเอง” มิ้งหันไปมองทั้งสองแล้วตอบ
“อย่าลองดีนะมิ้ง!” ขู่ขึ้นอย่างหงุดหงิด พร้อมก้าวอาดๆ ตรงมาด้วยใบหน้าดุดัน พร้อมกับสายธารที่ยกยิ้มเยาะอยู่ด้านหลัง
พรึ่บ! มิ้งลุกขึ้นก่อนน้ำเหนือจะถึงตัวขวดน้ำพลาดสติกแต่น้ำยังอยู่
