...
ร้านชาบูในห้างสรรพสินค้ายามเย็นเป็นอาหารมื้อเย็นในวันนี้ของมิ้ง เป็นสถานการณ์ที่เธอไม่ควรกินข้าวลงจนไม่น่าจะออกมา แต่นั่นเพราะความจำเป็นที่อยากรู้อยากเห็นจากคนตรงหน้า
“เรื่องในโรงอาหารไม่ใช่อุบัติเหตุ” เนมบอกอย่างตรงไปตรงมา
“นายรู้ได้ยังไง?” มิ้งถามกลับอย่างแปลกใจ
“คนที่ชน มันทำตามที่นับดาวขอ” เนมบอก “พวกมันโง่ไปพูดกันในห้องน้ำจนฉันได้ยิน”
“นายพูดจริงหรอ!” แม้เธอจะมั่นใจแต่ก็ไร้หลักฐาน พอได้ยินแบบนี้ก็ยิ่งโกรธและเจ็บใจมาก
“ไม่ใช่แค่ฉันที่รู้” เนมพูดพร้อมกับรอยยิ้ม “แต่ไอ้เหนือก็รู้”
ตอนนั้นน้ำเหนือผ่านมาได้ยินพอดี แม้จะไม่ได้ยินตั้งแต่แรกเหมือนเขา แต่ก็ได้ยินประโยคสุดท้ายให้จับใจความได้ นั่นเลยทำให้เนมชวนเพื่อนกินหญ้าหาเรื่องกระทบกระเทียบน้ำเหนือด้วยความสะใจ
และไม่ลืมส่งข้อความหามีนาขอช่องทางติดต่อมิ้งและนัดเธอออกมาเจอ
“.....” มิ้งถึงกับนิ่งไปเมื่อได้ยินแบบนั้น เพราะถ้าเขารู
