...
“เหตุผลผู้ใหญ่เป็นยังไงไม่สำคัญ รู้แค่ว่าตอนนี้กูเป็นเจ้าของมึงก็พอมิ้ง” ย้ำเตือนให้เธอรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ภายใต้ชีวิตของเขา ไม่ว่าจะสั่งอะไรก็ต้องทำ อยากได้อะไรก็ต้องยอม
“ใจร้ายอ่ะน้ำเหนือ” มิ้งว่าออกมาอย่างไม่สบอารมณ์
“คนอย่างมึงไม่คู่ควรกับความใจดีของกู” ให้ไปแล้วไม่รับ งั้นก็อย่าโทษที่จะใจร้าย
“แล้วรู้เรื่องพ่อฉันนานหรือยัง” มิ้งเปลี่ยนเรื่องถามถึงพ่อเธอบ้าง
“ถามทำไม” ไม่ได้ตอบแต่ย้อนถาม
“ก็อยากรู้สิ” เพราะถามพ่อคงไม่ได้ความจริงอะไร
“จะได้รู้ว่าจะอวดดีได้มากน้อยแค่ไหน?” แขวะเธอกลับอย่างที่คิด
“เปล่า มิ้งแค่กลัว” ปฏิเสธเสียงอ่อน “มิ้งกลัวน้ำเหนือ กลัวความจน กลัวพ่อจะผิดหวังเสียใจ กลัวทุกอย่างเลย”
ชีวิตที่เคยเกิดมาเพียบพร้อมไร้ความลำบาก หากต้องไม่เหลืออะไรไม่ใช่เรื่องง่ายที่จำรับได้
แต่ที่มากกว่านั้นคือพ่อของเธอ เธอกลัวพ่อจะรับความเปลี่ยนแปลงที่ตัวเองมีแล้วรับไม่ได้ กลัวจะ
