โอ๊ย..เจ็บ..กูจะแก้แค้นให้ได้
“อ๊า อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันขย่มพวกมันทั้งสามตัวไม่ยอมหยุด ปรนเปรอพวกมันอย่างรุนแรงเร่าร้อน ฉันถึกทนทรหดจนแปลกใจตัวเองเหมือนกัน ในขณะที่พวกมันสามตัวเริ่มเหนื่อยและหมดแรง
“หนูทำอีกนะ” แต่ฉันยังไม่หมดแรงง่ายๆ ฉันขย่มโยกพวกมันทีละตัวอย่างบ้าคลั่งจนพวกมันหมดแรง สลบไสล นอนแผ่หรากรนลั่นไปทั้งโกดังเลยล่ะ
“หึ!” เมื่อพวกมันนอนสลบหมดสภาพ ฉันนึกอยากตัดพวงของพวกมันทิ้ง แต่ระงับใจไว้ เพราะถ้าพวกมันตื่นขึ้นตอนนี้ ฉันคงไม่รอด..
แทนที่จะตัดพวงพวกมัน ฉันขโมยโทรศัพท์มือถือของพวกมันทั้งสามตัวแทน แล้วเดินออกจากโกดังร้างมาอย่างเงียบงัน
จากนั้นก็วิ่งลัดเลาะไปตามแนวป่า กระทั่งถึงถนน รีบโบกรถมอเตอร์ไซค์รับจ้างกลับบ้าน
กลับถึงบ้าน ก็รีบเข้าห้องนอน เช็คโทรศัพท์ เห็นหลักฐานที่นัทกมลว่าจ้างไอ้สามตัวนี้มาทำเรื่องชั่วกับฉัน แล้วโคตรเจ็บใจ
“ถ้าแจ้งตำรวจ อีนัตตี้ก็คงรอดเหมือนที่มันเคย
