เราได้เห็นดีกันแน่
456 คำ
เมฆาปั้นหน้าแทบไม่ถูก หากเจ้าหล่อนรู้ว่ามันก็แค่อาการกะล่อนของคนเจ้าชู้ที่อยากโปรยเสน่ห์ควบคุมคู่ต่อสู้บนเตียง เจ้าหล่อนจะถีบเขาลงจากเตียงมั้ยนะ “ก็ใช่ แต่มิ้นต์ไม่ได้ทำผิดอะไร มิ้นต์ดีกับเมฆมาก เมฆทิ้งมิ้นต์ไม่ได้หรอก”
“คงรักยัยนั่นมากสินะ!” สาวิกาเริ่มโมโห ขยับกายจะหนีห่าง แต่สองแขนล่ำของเมฆาสวมกอดรวบตัวไว้ได้ทัน “ปล่อยเลย...”
“ไม่เอาน่า ผมไม่ปล่อยคุณหรอกสา ผมขาดคุณไม่ได้เข้าใจมั้ย”
“คนเห็นแก่ตัว” น้ำเสียงกระเง้ากระงอด “งั้นบอกมาว่ารักใครมากกว่ากัน”
อย่าว่าแต่สาวิกาเลยที่รอฟังคำตอบ คนที่กำลังแอบมองอยู่ก็รอเช่นกัน...
เมฆานิ่งไปนิด ก่อนจะเอ่ยมันด้วยการกระซิบที่หูของเจ้าหล่อน จากนั้นสาวิกาก็หัวเราะระริกเหมือนกับผู้ชนะ พลิกกายขึ้นนั่งคร่อมบนตัวเมฆา คว้าจับลำดุ้นยัดแยงใส่รูสวาทแล้วเริ่มบรรเลงเพลงใคร่ด้วยท่าจ๊อกกี้สาวสุดแซ่บตามถนัด
“โอวววว สาจ๋า ซี๊ดส์ อ่า...”
“อื้อ อ๊า อูยยย...เมฆ...ช่วยสาด้วย”
“ฮึ่ม!” กลิ่นเกสรกัดฟันกรอด กำหมัดแน่นจนตัวสั่นเทิ้ม พยายามอย่างยิ่งยวดที่จะระงับอารมณ์เดือดไว้ เพราะไม่อยากให้คนทรยศไหวตัวทัน ไม่อยากฟังคำแก้ตัวโง่เง่า คนเห็นแก่ตัวและมักมากอย่างเขา ควรได้รับโทษทัณฑ์อย่างสาสมมากกว่าการถูกตบตีสั่งสอน
“ไอ้เมฆ! ไอ้ชั่ว! เราได้เห็นดีกันแน่ คอยดู!” เธอคาดโทษก่อนจะหันหลังเดินจากมาอย่างเงียบเชียบขณะพายุลูกใหญ่กำลังก่อตัวในหัวใจจนเต็มแน่น !
การถูกทรยศหักหลังจากคนรักแสนดีที่เอ่ยคำบอกรักเธอได้ทุกวันอย่างไม่รู้เบื่อ สร้างความเจ็บปวดรวดร้าวในหัวใจของเธอไม่น้อยเลย ความเจ็บปวดรวดร้าวที่แปรเปลี่ยนเป็นความคลั่งแค้นเหมือนไฟที่สุมทุมอยู่ในอกตรม ระเบิดเวลาที่รอวันดีเดย์
หลังจากเห็นคนรักกับเพื่อนรักมีเซ็กส์กันอย่างเมามันส์หรรษาบนเตียงนอนของเธอ คราบใคร่แห่งราคะที่แปดเปื้อนบนฟูกนุ่มทำให้เธอรู้สึกขยะแขยงและชิงชังอย่างบอกไม่ถูก เธอมั่นใจว่าหลังจากนี้คงไม่อาจใช้เตียงนอนหลังนั้นได้อีก ทั้งผ้าปูที่นอนหมอนผ้าห่มจะต้องลงถังขยะเมื่อเธอหวนกลับมาอีกครั้ง
เธอครุ่นคิดระหว่างนั่งรถแท็กซี่อย่างไร้จุดหมายปลายทาง ว่าจะเอาคืนคนรักได้อย่างไรให้สาสมกับความตอแหลเห็นแก่ตัวของเขา กระทั่งเสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น ทีแรกคิดว่าเป็นเขา แต่กลับไม่ใช่
- ผู้เขียน
