ธนินรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็ตอนบ่ายๆ ร่างบางเปลือยเปล่านอนหลับปุ๋ยอยู่แนบอกแกร่ง เขามองดูใบหน้าหวานซับสีเลือดแล้วก็รู้สึกอยากทำขึ้นมาอีก แต่ตอนนี้เขาต้องอดทนข่มความกระหายเอาไว้ และควรปลุกเดซี่ให้ลุกขึ้นมาอาบน้ำแล้วลงไปกินข้าวก่อน เพราะเธอและเขายังไม่ได้ทานอะไรมาตั้งแต่เช้า
15.00 น.
“แล้วปกติคุณชอบกินอะไร?”
“ชอบกินหนู”
“หืม ไม่..เอาดีๆสิ..”
“ก็..ชอบกินหนู”
ธนินบอกเสียงทุ้มจ้องมองเธอด้วยดวงตามันวาว ในขณะที่ทั้งคู่นั่งกินไก่ทอดกันอยู่ เดซี่ก็เขินบิดตัวไปมาหน้าแดงก่ำที่ชายหนุ่มเอาแต่พูดแซวเธอจนเสียอาการ พอนึกถึงเสียงของตัวเองที่ครวญครางอยู่บนเตียงมาทั้งวัน เดซี่ก็ไม่สามารถสู้สายตาคมกริบของหนุ่มใหญ่ที่เอาแต่จ้องมองมาหาเธอราวกับอยากจะจับกินซ้ำแล้วซ้ำอีก..
หลังจากทานข้าวกันเสร็จ..ทั้งคู่ก็นั่งดูทีวีข้างล่างต่อ ซึ่งธนินคิดไว้อยู่แล้วว่า..เขาไม่ปล่อยให้โอกาสอันหอมหวานแบบนี้หลุดลอยไปได้ง่ายๆแน่
