หญิงสาวพยายามใช้แรงที่มีทั้งหมด ผลักเขาออก
" คุณหยุดก่อน คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ "
" ทำไมจะไม่ได้ ฉันเป็นผัวเธอ ฉันก็ก็กำลังทำตามหน้าที่ไง "
" แต่เราแต่งงานกันแค่ในนาม คุณไม่ควรทำอะไรเกินเลยแบบนี้"
" แต่ฉันว่า ฉันควรทำตั้งนานแล้ว "
เขาจับข้อมือหญิงสาวไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนอีกมือจัดการดึงบราเซียของหญิงสาวออก เขาตะลึงไปชั่วขณะ เมื่อมองเห็นความงดงามตรงหน้าอย่างเต็มตา ชายหนุ่มเอื้อมมือไปสัมผัสอย่างแผ่วเบาเหมือนกลัวว่ามันแตก
เต้ากลมที่ชูชันอยู่ตรงหน้า สร้างความพึงพอใจให้ชายหนุ่มจนทำให้เขาเริ่มหายใจติดขัด สัมผัสแผ่วเบาเมื่อครู่เริ่มหนักหน่วง ยิ่งหญิงสาวดิ้น มันก็ยิ่งเด้งไปมาล่อตาล่อใจเขาเหลือเกิน
" อ๊ะ " ขวัญพิชชาสะดุ้งสุดตัว เมื่อปากหนาก้มลงไปครอบครองยอดอกของเธอ อย่างดูดดื่มบ้าคลั่ง
ร่างกายที่ไม่เคยต้องมือชาย ทำให้เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ และเธอเองก็ไม่สามารถหยุดเขาได้เช่นกัน
"
