ที่โต๊ะอาหาร... รณนกำลังกระอักกระอ่วนอยู่กับการกระทำของบิดาที่ทำราวกับว่าจะจับเขาใส่ฐานถวายลูกสาวของแขกผู้มาเยือนเสียให้ได้
“ลูกชายผมคนนี้ยังไม่ได้แต่งงานครับ วัน ๆ ทำแต่งาน นี่ผมก็กำลังมอง ๆ หาเจ้าสาวให้อยู่เหมือนกัน”
รณภพพูดไปยิ้มไป สบตากับอรวรรณซึ่งเป็นภรรยาของนายพลสุกฤาที่เป็นคนสนับสนุนพรรคการเมืองของเขาอย่างรู้กัน
“หนูเชอรี่ก็ยังว่างอยู่นะคะคุณภพ ถ้าสนใจ วรรณยินดีสนับสนุนค่ะ ว่าไงจ๊ะเชอรี่สนใจพี่เขาไหม” อรวรรณหันไปถามบุตรสาวที่นั่งจ้องหน้ารณนตาเป็นมัน
“เชอรี่แล้วแต่คุณแม่ค่ะ...”
พูดเสียงอ่อนเสียงหวาน ขณะส่งสายตาเชิญชวนให้รณนไม่หยุด ชายหนุ่มเห็นแล้วก็อยากจะโก่งคออาเจียนออกมา จากการแต่งตัว จากการจีบปากจีบคอ ก็พอจะมองทะลุแล้วล่ะว่าเจ้าหล่อนเป็นสตรีแบบไหน
เขาไม่ได้จงใจจะถูกดูผู้หญิงหรอกนะ แต่รับไม่ได้กับผู้หญิงที่จงใจทอดสะพานแบบหน้าด้าน ๆ อย่างนี้ ยิ่งเห็นก็ยิ่งขยะแขยง
“งั้นก็ต
