"มึงเลือกดีแล้วใช่ไหมเมฆา" สิงหาที่นั่งเงียบดูท่าทีของดามิมาตั้งแต่แรก ถามขึ้นมาทันทีที่เมียของเมฆาเดินพ้นสายตาไป
"หมายถึง?" เมฆาเดินมานั่งลงข้างๆ พ่อเลี้ยงศิลา ก่อนจะทอดสายตามองไปหาสิงหาที่นั่งอยู่ตรงข้าม
"ดามิ ดีกับหลานกูใช่ไหม"
"ดีกว่าแม่แท้ๆ" คำตอบสั้นๆ เพียงแค่นั้น สิงหาที่ได้ยินก็เงียบไป ไม่ถามอะไรออกมาต่อ ถือว่าเขามั่นใจในคนที่พี่ชายเลือกมา อีกอย่างหลานชายก็เรียกอีกคนว่ามะมี๊ได้เต็มปาก
เพราะสิงหาเองโทรไปทันทีที่รู้ข่าวว่าหลานชายเจ็บตัว โทรไปด้วยความเป็นห่วงแต่คอปเตอร์กลับเอาแต่เล่าเรื่องมะมี๊ให้ฟัง มะมี๊น่ารักแบบนั้น น่ารักแบบนี้... แบบนั้นก็คงไม่มีอะไรน่ากังวลสักเท่าไหร่
"แล้วคนที่มึงให้คนไปตามลากตัวปัญหาสองตัวมาน่ะ ไม่ต้อง" เป็นพ่อเลี้ยงศิลาที่พูดขึ้นมา "มันมาหาเรื่องกู กูจัดการเอง"
"แต่ต้นเหตุมันมาจากกู มึงอยู่เฉยๆ ไปเถอะ ยิ่งหัวเสียอยู่ อย่ารนหาที่ เดี๋ยวได้ไปอยู่ในคุกแทนจ
