53
หลายวันผ่านไป
หลังจากคืนนั้นนลินก็เปิดซองที่ผมให้เธอก็ได้รู้ว่าพ่อแม่เธอเป็นใครแถมมีพี่ชายอีกซะด้วย อยากรู้มั้ยว่าพี่ชายของยัยนั่นเป็นใคร ก็ไอ้ชุนไงล่ะ! หึ โลกมันช่างกลมเหลือเกิน แต่ก็ดีผมจะได้สบายใจที่ไอ้ชุนมันเป็นพี่ชายของนลิน มันคงไม่คิดเกินเลยกับน้องสาวมันหรอก
ตั้งแต่เจอหน้าพ่อแม่พี่ชายก็ดูเหมืนเธอจะลืมผมไปเลย นี่ขอไปนอนบ้านพ่อแม่จะเป็นอาทิตย์แล้วยังไม่กลับมาให้ผมเห็นหน้า ผมเลยงุ่นง่านแบบนี้ไง มันน่าโมโหมั้ยล่ะ ผมก็น้อยใจเป็นนะ
"จะไปไหนครับนาย"ไอ้ธิวถามขึ้นเมื่อผมเดินออกมาจากบ้าน นี่เป็นเวลาสามทุ่มแล้ว
"เอารถออก ไปผับ!"ผมตอบไม่สบอารมณ์เดินฉับๆไปขึ้นรถ ไม่ได้เข้าผับนานแล้วเข้าไปเช็คดูหน่อยก็ดี ผมต้องทำตัวให้ยุ่งไว้เพื่อจะไม่ได้คิดถึงยัยใจร้ายนั่นมาก!
"นลินจะกลับวันไหนครับนาย"ขับรถออกมาได้สักพักไอ้ธิวก็ถามคำถามที่ทำให้ผมต้องมีน้ำโหขึ้น
"มึงก็ไปถามยัยนั่นเองสิ กูไม่รู้"ผมตอบก
