42
"อ่ะ เสร็จละ ทีนี้ก็ล้างแผล"เขาบอกฉันผ่านกระจก เดินเอาผ้าขนหนูไปเก็บแล้วหยิบกล่องล้างแผลเดินมาหาฉัน
"อืออออ! ไม่เอา"ฉันส่ายหน้าปฏิเสธ ลุกขึ้นยืนเดินหนี
"ไม่ต้องเดินหนี กลับมานั่งที่เดิมเลย ยังไงก็ต้องล้าง"เขาชี้หน้าฉันสั่งเสียงเข้ม ฉันไม่ชอบล้างแผลเลยมันเจ็บแสบมากถึงจะล้างมาเป็นอาทิตย์แล้วฉันก็ไม่ชินอยู่ดี
"ก็มันเจ็บอ่ะ"ฉันบอกหน้ายู่เดินกลับมานั่งที่เดิม
"ไม่ต้องมาทำหน้ายู่เลย กอดป๋าไว้กัดก็ได้ถ้าหนูเจ็บ"คุณป๋าบอกขณะกระตุกปมเชือกชุดคลุมอาบน้ำฉันออก ปลดเสื้อคลุมลงล้างแผลให้
"เบาๆนะ"ฉันตวัดแขนกอดรัดเอวคุณป๋าไว้บอกชิดซิกแพคสวยน่ากัด
"ครับๆ"เขาขานรับตอบกลับแล้วลงมือล้างแผลให้
"เจ็บๆ ค่ะ คุณป๋า"ฉันห่อไหล่กอดเขาไว้แน่นเพื่อระบายความเจ็บปวด
"แป๊บเดียวครับ จะเสร็จแล้ว" คุณป๋ามือเบากว่าพยาบาลอีกนะฉันว่า ฉันไม่รู้สึกเจ็บมากเหมือนพยาบาลทำเลยหรือเป็นเพราะว่าแผลมันจะหายแล้วก็ไม่รู้สิ
