21
"ไม่! หนูจะตัดให้ อยากไปร้านตัดผมมากนักหรอไง! ห๊ะ!"เด็กน้อยขึ้นเสียง จ้องหน้าผมเขม็ง จนผมรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว
"ปะ...เปล่า แต่หนูเคยตัดหรอ"ผมปฏิเสธติดๆขัดๆ แล้วทำไมผมต้องกลัวยัยเด็กน้อยนี้ด้วยวะ ไม่เข้าใจตัวเอง
"เคยตัดขนหมา ผมคนก็เหมือนๆกันนั่นแหละ"เธอกอดอกเชิดหน้าตอบ ตายังมองจิกอยู่ที่ผม เวลาผู้หญิงอารมณ์ขึ้นมันน่ากลัวอย่างนี่นี้เอง
"ห๊ะ!"ตัดขนหมา! นี่ผมผัวนะครับเมีย
"ไม่ต้องมาพูดมากไปเอาที่ตัดผมมา"อะไรเข้าสิงเมียกูวะเนี่ย ผู้หญิงขี้อ้อนขี้อ่อยหายไปไหน ตายแน่ๆไอ้ทอมเอ้ย
"มะ...ไม่มี้"ผมส่ายหัวบอกเสียงสูงอย่างมีพิรุธ รู้ได้ไงว่ามี
"อย่ามาโกหกนะ! หนูเห็นอยู่ ไปเอามาเดี๋ยวนี้!"เธอชี้หน้าผม โมโหขึ้นอีกเท่าตัวที่ผมโกหก นี่กูจะตายมั้ยล่ะเนี่ย
"นลิน เฮ้อ!"ผมเรียกชื่อเธอเสียงเบาๆอย่างหมดหนทาง สงสัยจะได้ทรงผมขั้นบันไดไปทำงานแน่ๆ
ฉับ ฉับ ฉับ
ผมลุกขึ้นก้าวเดินช้าๆไปเอาปัตตาเลี่ยนมาให
